... Τί είναι, όμως, ο εαυτός;
Είναι η επιτομή όλων όσα θυμόμαστε.
Γι' αυτό και το τρομακτικό στον θάνατο
δεν είναι η απώλεια του μέλλοντος,
αλλά η απώλεια του παρελθόντος.
Η λήθη είναι μια μορφή θανάτου,
παρούσα στη ζωή ...

[Μίλαν Κούντερα]
__________________________________________________

Κυριακή, Φεβρουαρίου 01, 2009

η ζωή μοιάζει rpg, μωρό μου



θα ξεκινήσουμε μ’ ένα τραγουδάκι που αφιερώνω στον κουμπάρο μου που τόνε λένε Γιάννη, τον οποίον έχω παραμελήσει τελευταία ντο γκαημένο.
όλους σας έχω παραμελήσει, αλλά φταίει που έχω μείνει από mana και το life μου είναι ελάχιστο και πράσινο.
ένα φύσημα και πάω.
εκτός κι αν προλάβω το quest κι ανέβω level.
κοντά είμαι. σε όλα τα ενδεχόμενα. ζωή είν’ αυτή…

πάρ’ το κουμπάρε!


... το αύριο δε δίνεις, μα πίσω δεν μ' αφήνεις
και στις δικές μου πλάτες έχω δυο ζωές φευγάτες.
..

~~~...~~~

στο θέμα μας τώρα.
τον ξέρετε τον ντριτζτ, τον Drizzt do’ Urden;
αυτός είναι,

ο αγαπημένος μου ήρωας!
δηλαδή σκατά ήρωας, αλλά πολύ cool τύπος.
αυτός ο ντριτζτ, λοιπόν,
(ε, καλά και το αμπτθα δύσκολα προφέρεται, αλλά υπάρχει),

αυτός ο ντριτζτ είναι ένας φοβερός dark elf που γεννήθηκε σ’ έναν άλλο,
υπόγειο κόσμο,

κάτι σαν πολύυυυ μεγάλη κοιλιά φάλαινας, ας πούμε.
εκεί μεγάλωσε, προστατευμένος και εφοδιασμένος με ιδιότητες μαγικές,
που ταιριάζουν στον ανήλιο κόσμο των νταρκ ελφ(ς!),
αλλά και απειλούμενος από ιδιότητες
που ταιριάζουν στον υποχθόνιο κόσμο των νταρκ χιούμαν
ή σκέτο χιούμαν
ή … αυτών που ζουν εδώ δηλαδή.

τά ‘φεραν λοιπόν τα πράγματα και ο ντριτζτ βγήκε απ’ τις σπηλιές του κάτω κόσμου,
περίπου όπως βγαίνει κάποιος απ’ τον μόμπυ-ντικ.
ξεβράστηκαν. μας έφτυσαν.
και ξαφνικά, ο κόσμος που μας προστάτευε, εξαφανίστηκε.
λίγα skills μας ήταν χρήσιμα τώρα.
τώρα, το πρώτο μέλημα ήταν τα attributes και τα resistances μας.
να τα μεγαλώσουμε.

και γαμώτο, είναι μεγάλη μαλακία να διαλέγεις paladin,
ενώ ξέρεις και σ’ αρέσει που σου ταιριάζει κάτι σε evil.
ασυμβίβαστο…

και γαμώ τις περιπέτειες.
και γαμήσαμε τις ζωές.
δηλαδή όχι ο ντριτζτ. αυτός ήτο μέγας ήρως. κι είχε και τον Σαλβατόρε να του γράφει πώς θα ζει και πώς να τα καταφέρνει.
ο άλλος όμως;


σ’ έναν γενναίο κόσμο νέο ή γίνεσαι νέος γενναίος
ή καταπίνεις το potion της επιστροφής.
έχω πάντα το τελευταίο μπουκαλάκι φυλαγμένο στη ζώνη μου
και τον μόμπυ να περιμένει στην ακτή.
έχω κι άλλες λύσεις. έμαθα. έμαθα πολλά. πλούτισα.
(αλλά potion γενναιότητας δεν βρήκα. ακόμη.)


τώρα
ξέρω χίλιους τρόπους να σωθώ, μα κανένας τους δεν μου ταιριάζει.
δεν θέλω ρε.
θέλω μόνο να προλάβω.
ν’ ανέβω επίπεδο…

ούτως ή άλλως ...

κάποτε θα φύγουμε από 'δω



"Προσπάθησε να πει κάτι γλυκό, αλλά η γλώσσα του κρεμόταν στο στόμα του, όπως ένα σάπιο φρούτο απ' το κλαδί, και η καρδιά του ήταν ένα παράθυρο, μπογιατισμένο μαύρο." (Bernard Malamud)

φρέσκα σχόλια:

Widget by ReviewOfWeb