(στους πολιτικοποιημένους ορθώς ή στους κομματικοποιημένους εσφαλμένως,
με μια λέξη, στους πολυκομματιασμένους),
με τα "μη" τους και τα "όχι" τους,
λές και θέλουν να προλάβουν το μεγάλο κακό, να με γλιτώσουν από το μεγαλύτερο αμάρτημα,
δύο ερωτήματα:
1.- Τι θα συμβεί, δηλαδή, αν βγει αυτοδύναμη κυβέρνηση;
2.- Τι θα συμβεί, δηλαδή, αν δεν βγει αυτοδύναμη κυβέρνηση;
Μπορείτε να επιχειρηματολογήσετε στα σχόλια, αλλά, παρακαλώ, επί των ερωτημάτων. Με δική σας ευθύνη.
(Σε περιπτώσεις άσχετης επιχειρηματολογίας, θα τιμωρηθείτε με κράξιμο.)
Επανέρχομαι στα λογικά μου!
Τ’ αραμπαδόξυλο
Ήτανε μια φλυτζανού. Κουφή ήτανε… κουπακού… Η κυρα-Μαργαρίτα και σού ’λεγε:
- Με θέτε; Βάλ’ το μπρίκι κι έρχομαι, γιατί πάω στην τάδε και στην τάδε πιο μπροστά.
- Τι ’κανες κυρά-Μαργαρίτα; Την πάντρεψες την κόρη σου;
- Την αρραβώνιασα μ’ έναν φαν-ΤΑρο κι ο φαν-ΤΑρος την άφηκε που παντρεύτηκε.
- Γιατί την άφηκε;
- Να… γιατί μικρή ηπήγε κι ήπαιζε εκειδά στον αραμπά και χτύπησε στ’ αραμπαδόξυλο, σ’ εκείνο το μεγάλο πού ’ναι ανάμεσα στα δυό τ’ αλόγατα και ξεκοριτσιάστηκε. Και του βάλανε τα λόγια, κι είπε πως δεν τη βρήκε κορίτσι και την άφηκε ο φαν-ΤΑρος...
«Το αραμπαδόξυλο» περιλαμβάνεται στ’ απομνημονεύματα
της Σμυρνιάς χήρας του ρεμπέτη Βαγγέλη Παπάζογλου,
Αγγέλας, όπως τα κατέγραψε ο γιός της
Γιώργης Παπάζογλου στο βιβλίο
«Τα χαΐρια μας εδώ»
24 σχόλια:
Αλλά εγώ δεν σας λέω τί να κάνετε. Μόνο σε όσους με προκαλούν απευθύνω τα ερωτήματα.
Και μια τρίτη ερώτηση, (κουφή και κρυφή):
Φαντάζεστε πώς και ποιές "Ελληνίδες, Έλληνες", θα αντιπροσώπευαν οι "τριακόσιοι" μας, μετά από μια αποχή, λέμε τώρα, εξήντα τοις εκατό;
Μόνο στον Σαραμάγκου συμβαίνουν οι αποχές των 80 τοις εκατο.
Το πρόβλημα με την μη αυτοδύναμη κυβέρνηση είναι ότι θα συνεχίζουν να μας τα πρίζουν με εκλογές ξανά!
Εχεις ενα κάπως μήνυμα από τον Greg, σε μένα.
Ομως, αν βγεί ξανά η ΝΔ, θα είμαστε λαος για φούντο, Και μας κάψανε από την ανικανότητά τους και τους ξαναβγάζουμε,
Ξέρεις, δεν πρέπει να ξαναβγούνε, ετσι το σκέφτομαι.
μπορεί να έχω άδικο.
ange-ta
Τί μου προτείνεις καλή μου αθεόφοβη;
Να ψηφίσω ΠΑΣΟΚ.
ΕΛΕΟΣ...
Δηλαδή, όποιος δεν ψηφάει νδ ψηφάει πασοκ;;;
ψήφισε επαναστατικούς πυρήνες, κκε, κκε μλ, συν, πλήν, ανα, κατά, αμφί. κλπ. κλπ.
τοσα κόμματα κατεβαίνουν!!!
Δηλαδή που είναι το πρόβλημα;;
αλλαξες και ρούχα;
>>Ξέρεις, δεν πρέπει να ξαναβγούνε<<.
Αυτό είπες. Και κατάλαβα ότι δεν πρέπει να ξαναβγούνε αυτοί που ήδη έχουν βγεί, η ΝΔ. Λογικά, λοιπόν, αν ψηφίσω ΠΑΣΟΚ, θα το κάνω για να βγεί αυτό κι όχι η ΝΔ. Αν ψηφίσω ΚΚΕ-ΜΛ (για να θυμηθώ κι αυτό που ψήφιζα παλιότερα) τί ελπίζω ότι θα βγεί;
Μ' αρέσει που αγχώνεσαι, αλλά το κράξιμο δεν το γλιτώνεις!
ΚΡΑ ΧΑ ΧΑ ΧΑ!
«Σταυρώστε με, σταυρώστε με στα χέρια σας σηκώστε με». Τρελαθήκαμε τελείως;; Δε μάθαμε ακόμα πως το παιχνίδι είναι στημένο;;
Πως ότι και να ψηφίσουμε είναι υπολογισμένο από τα ξεφτέρια;;
Πως άμα ήταν να αλλάξουν τα πράγματα με τις εκλογές, αυτές θα ήταν παράνομες;;
Άι γειά σου, Νίκο.
Να μαζευόμαστε σιγά - σιγά, οι των μακαβρίων πειραμάτων.
Αυθεντική εκτέλεση;
Μουσική κυθάρα χαβάγια;;
Eξαιρετική μουσική συνοδευει αυτό το απονενοημένον ποστ.Τραγούδι το οποίο μεράκλωνε πρωτόγονους ανθρώπους, δηλαδή ανθρώπους, σε εποχές οπου τα κοινά προβήματα έπαιζαν από το ΄΄αμάν! θα μας φάνε!΄΄ μέχρι και το΄΄Αμάν! τί θα φάμε?΄΄ Με τέτοια αγγουροπροβλήματα βαθεια χωμένα στον ατομικοκοινωνικό κώλο , η ψήφος, ΟΠΟΥ και αν την έριχνες ΜΕΤΡΟΥΣΕ. Διότι με ΤΕΤΟΙΑ προβλήματα, το ''κόσκινο΄΄ που εμποδίζει τωρα αξιόλογα άτομα να εισέλθουν και να ανέλθουν στην πολιτική ΔΕΝ ήταν δυνατον να λειτουργήσει.Τώρα, εχοντας εξασφαλίσει τον επιούσιο -και οχι μονον- αλλα και μια ορατή σε βαθος έμβιου χρόνου ειρήνη, τα προβλήματα ειναι του τύπου αν το αγκουρι θα βγαλει νόστιμο το τζατζικι το οποιο θα συνοδευσει το λουκούλλιο γευμα μας. Να ειστε λοιπόν φχαριστημένοι,η εξασφάλιση του επιούσιου και της ειρήνης, αυτό το αντίτιμο έχει, το ''οπου και να παει η ψήφος σας το ίδιο κάνει''.
Κι αν θελει καποιος ουσιαστική βελτίωση του κοινωνικοπολιτικού γίγνεσθαι ας παρακαλάει ή για μια αποχή 90% ή για εναν πολεμο οπου θα κατεβει ο εχθρος μεχρι τα τέμπη.Και τα δυο αδύνατον να συμβούν, το δε δευτερο ουτε στον ύπνο μου δεν θα ηθελα να το δω.Οθεν,όσοι ΄΄υπέρ αδυνάτων΄΄,
ακολουθούν την πρωτη λύση, ουτοπική αλλα αφήνει την πολιτική συνειδηση καθαρή. Και φυσικά, μακράν της κάλπης μενοντες, ρίχνουν και μια ρεμπετοζεμπεκιά συνοδεία του εξαίρετου αυτού άσματος το οποίο συνοδεύει το απονενοημένον αυτό πόστ.
Πριν πολλά χρόνια ειρηνοδικείο Σκοπέλου. Θέμα διάλυση αραβώνος. Αιτία η εγκυμοσύνη της αρραβωνιασμένης. Απολογία μητρός της παθούσης
«Έρχονται οι ξένες και κάνουν μπάνιο τσίτσιδες. Πάνε τα παιδιά στα βράχια στη θάλασσα και μαλακίζονται.. Άμα κολυμπήσουν εκεί κορίτσια, κάνει κολορόφυση και γκαστρώνονται»
-> Νίκο,
Γνωστό παραδοσιακό, με τον τρόπο της Σμύρνης εκτελεσμένο από τον Αντώνη Κωστή (ψευδώνυμο -όπως όλοι οι ρεμπέτες- του Αντώνη Μπέζου) που παίζει ο ίδιος κιθάρα.
Το στιγμιότυπο της εγκυμονούσης παρθένου έπρεπε να έχει δημοσιευθεί σε ιατρικά συνέδρια "Σύλληψις δια κολοροφήσεως τυχαρπάστου σπέρματος."
Στα κορίτσια μόνο η παρθενιά αξίζει. Κι όποια δεν την έχει, πώς να πιάσει καλή τιμή στην αγορά; Άσε τ' αγόρια μαλακίζονται στα βράχια. (Αλλ' έχομεν εμπιστοσύνη εις τους ανθρώπους και εις τας επιλογάς αυτών.)
-> Καπετάν Γούφα,
Χαίρομαι αφάνταστα, όχι βέβαια για την πολιτική συμφωνία (που αφενός την γνώριζα και αφετέρου δεν είναι χαροποιά τα χαΐρια μας), αλλά για το ρεμπέτικο τραγούδι.
ο Αντώνης Κωστής (Μπέζος) είναι από τους αγαπημένους μου και την κιθάρα του δεν την χορταίνω. Οκτώ τραγούδια μόνο διασώζονται, αλλά καλά είναι. Άσε αυτή η προφορά - εκφορά του λόγου.
"Και μάζευε 'κοσάρια". Ο τρόπος που ακούγεται το "'κοσάρια" δείχνει όλη την απαξίωση στο χρήμα τό άτιμο. Και τα "ωχ" κι "αμάν" είναι όλη η στάση ζωής του "τί καταλαβαίνετε που βαράται; Δεν αλλάζω εγώ."
Άλααα
Αλλά
Μια χαρά κατά διαόλου πάμε. Οπότε ούτε το ποστ απονενοημένον ούτε το cropper απελπισμένον.
"Πως άμα ήταν να αλλάξουν τα πράγματα με τις εκλογές, αυτές θα ήταν παράνομες;;"
H ατάκα του Einsteinμ με άλλα λόγια!
καλή βδομάδα
Πως άμα ήταν να αλλάξουν τα πράγματα με τις εκλογές, αυτές θα ήταν παράνομες;;"
H ατάκα του Einstein, με άλλα λόγια!
Γράφω σε γαλλικό πληκτρολόγιο και είναι άστα να πάνε,,,
καλή βδομάδα
ανήθικον αυτό το ποστ εδώ.
εντελώς μα εντελώς ανθρώποινο!:
το υπόλοιπον που έγραψα το πήρε ο άνεμος, τέλος πάντων, υποχωρώ διότι ο θεός μέγας εστί και πάντα βάζει το χεράκι του να μας σώσει!
άνήθικον ποστ! ανθρώπινον και πολιτικόν...
"Wake me up when September ends"- Τάδε έφη Green Day
"Wake me up when the elections-day ends"- Τάδε έφη numb
-> abttha,
Συμφωνούμε. Ανήθικο πέρα για πέρα.
Θα επανορθώσω δημοσιεύοντας ιστορίες με ζώα.
Ακολουθώντας το μονοπάτι βρέθηκα εδώ .....και αν βέβαια κατάλαβα καλά το σκεπτικό σου Γιάννη- δεν συμφωνώ:
πρώτα- πρώτα οι πρωτόγονοι δεν ψηφίζανε ακριβώς επειδή δεν είχαν κανένα άλλο πρόβλημα εκτός αυτών που αναφέρεις. Αργότερα όταν έπαψαν να είναι και τόσο πρωτόγονοι οργανώθηκαν κάτω από έναν βασιλιά. Με άλλα λόγια η ψήφος αν πάρουμε ως κοινωνικό μοντέλο τους πρωτόγονους και τα κοινωνικά μοντέλα που ακολούθησαν μάλλον φαντάζει ως πολυτέλεια....
Οσον αφορά στα σύγχρονα κοινωνικά μοντέλα, τα λεγόμενα «δημοκρατικά», τα κριτήρια που αναφέρεις είναι νομίζω το «κόσκινο» που χρησιμοποίησε μετά την κατοχή και τον εμφύλιο η παράταξη της δεξιάς ( των νικητών δηλαδή) για να τρομοκρατεί τον κοσμάκη ο οποίος μόλις είχε βγει από τέτοια λούκια και φοβόταν μην επιστρέψει εκεί.
Δηλαδή αν δεν λειτουργούμε υπό την πίεση του διχασμού ( αμάν θα μας φάνε) ή της πείνας (αμάν τι θα φάμε) η ψήφος μας δεν έχει δικαίωμα στις αποχρώσεις;
Ούτε να πεινώ θέλω ούτε να απειλούμαι προκειμένου να δώσω την ψήφο μου κάπου. Σε μια δημοκρατία δεν διανοούμαι να είμαι υπό την πίεση του αφανισμού μου για να ασκήσω το εκλογικό μου δικαίωμα αλλά να το ασκώ σκεπτόμενη άλλα πιο πολύπλοκα προβλήματα άλλων αναγκών μου.
να απαντήσω και στα ερωτήματα:
αν βγει αυτοδύναμη κυβέρνηση σημαίνει επομένως ότι λειτουργούμε ακριβώς υπό το σκεπτικό αμάν θα μας φάνε ( που δεν είναι απαραίτητο να είναι και οι «εχθροί» αυτοί που θα μας φάνε αλλά οι «άλλοι», της άλλης παράταξης) νοοτροπία που καλά κρατεί ως κατάλοιπο ακριβώς εκείνης της εποχής και που έχει σαν αποτέλεσμα την πόλωση.
αν δεν βγει αυτοδύναμη κυβέρνηση, διακαής πόθος όσων δεν θέλουν να υποκύψουν σε αυτή την λογική, θα έχουμε την αναζωπύρωση του ενός μπαμπούλα εκ των δυο που αναφέρθηκαν ( αμάν τι θα φάμε) οπότε .....και θα βγει τελικώς αυτοδύναμη η κυβέρνηση ούτε λόγος να γίνεται – και αν όχι τώρα, τον Νοέμβρη.
Σαν να λέμε αυτός και αν είναι εκβιασμός και παλινδρόμηση σε κριτήρια του παρελθόντος! Συμπέρασμα: ευτύχημα θα ήταν μια κυβέρνηση συνεργασίας ( που δεν την βλέπω να γίνεται με τα συγκεκριμένα κόμματα που υπάρχουν ακριβώς επειδή καλλιεργούν τον φόβο για το αμάν θα μας φάνε αμάν τι θα φάμε) αποτέλεσμα ενός εκλογικού σώματος που ούτε πεινά ούτε φοβάται αλλά στέλνει στην εξουσία εκπροσώπους του να χειριστούν προβλήματά του που με κανέναν τρόπο δεν θα μπορούσε να επιλύσει η τάδε ή δείνα παράταξη. Οι αποχρώσεις είναι συνθέσεις εξ ορισμού και νομίζω ήλθε ο καιρός που δεν φτάνει η αντιπροσώπευση μόνο όσο αφορά στην νομοθετική εξουσία αλλά και στην εκτελεστική.
Συμφωνώ όμως ότι πολύ θόρυβος γίνεται γύρω από τις εκλογές . Πατρονάρισμα από όλους όσους κατέχουν βήμα.
-> numb,
Κοιμίσου εσύ, γιατί μόνο τα όνειρα αξίζουν.
Επί τη ευκαιρία, άλλο ένα "wake up":
Evanescence - "Wake Me Up Inside"
How can you see into my eyes
Like open doors?
Lading you down into my core,
Where I've become so numb.
...
Wake me up
Wake me up inside.
(I can't wake up)
Wake me up inside.
(Save me)
Call my name and save me from the dark
-> dianathenes,
Καλώς όρισες.
Η ίδια επισημαίνεις τα αδιέξοδα:
>>και θα βγει τελικώς αυτοδύναμη η κυβέρνηση ούτε λόγος να γίνεται – και αν όχι τώρα, τον Νοέμβρη.
...ευτύχημα θα ήταν μια κυβέρνηση συνεργασίας ( που δεν την βλέπω να γίνεται με τα συγκεκριμένα κόμματα που υπάρχουν ακριβώς επειδή καλλιεργούν τον φόβο για το αμάν θα μας φάνε αμάν τι θα φάμε) αποτέλεσμα ενός εκλογικού σώματος που ούτε πεινά ούτε φοβάται αλλά στέλνει στην εξουσία εκπροσώπους του να χειριστούν προβλήματά του που με κανέναν τρόπο δεν θα μπορούσε να επιλύσει η τάδε ή δείνα παράταξη.<<
Η διαφορά βρίσκεται στο ότι βλέπεις την λύση μέσα στο ίδιο "αντιπροσωπευτικό" σύστημα, που δημιούργησε (με την σύγχρονη εφαρμογή του) τα προβλήματα. Οι αντιπροσωπευτικοί θεσμοί είναι που πάσχουν (εξ αρχής ίσως). Όλες οι κυβερνήσεις από τον λαό εκλέγονται και στο όνομα του λαού υποτίθεται ότι κυβερνούν. Έχουν επαφή οι βουλευτές με τον κόσμο που υποτίθεται ότι εκπροσωπούν; Μόνο για κανένα ρουσφετάκι. Άλλο τόσο κι όσοι απ' αυτούς γίνουν κυβέρνηση. Είτε αυτοδύναμη είτε πολυκομματική.
Όσο για το εκλογικό σώμα, τον λαό... Πάει αυτός. Βολεύεται όπως - όπως, ανήπορος ν' αντιδράσει, κλειδωμένος, ενοχοποιημένος και εξουδετερωμένος από τον "διαβασμένο" αντίπαλο. Εδώ έχουν ξεθάψει τον Σπινόζα και θυμήθηκαν τις (θεωρούμενες λανθασμένες τότε) ερμηνείες του για την έννοια του ανοργάνωτου πλήθους, αντί για την έννοια του λαού...
Αν η εξουσία δημιουργούσε πάντα προβλήματα στον άνθρωπο, η δι' αντιπροσώπων ασκούμενη εξουσία δημιουργεί πάντα προβλήματα στην κοινωνία. Κι αυτό είναι, εν προκειμένω, το ζήτημα.
Άλλο μοντέλο και, κυρίως, άλλα "εργαλεία" χρειάζονται. Δεν αλλάζει το σύστημα με τα δικά του εργαλεία. Κι όσο η Ουτοπία δεν εμφανίζεται, όσο δεν υπάρχει χώρος για ουσιαστική συμμετοχή, όσο οι απόψεις αυτές θεωρούνται γραφικές, προτιμώ να κάτσω σπίτι. Βαρέθηκα, γέρασα.
Εγώ ... ευχαριστώ για τον χρόνο σου!
Καλημέρα φίλε μου..
Φωνάζουμε ξαναφωνάζουμε αλλά η αλήθεια είναι μία.. είτε βγει αυτοδύναμη κυβέρνηση είτε όχι οι ίδιοι θα είναι που θα κυβερνήσουν το τόπο και τα ίδια θα συνεχίσουν να κάνουν.. κάνε λοιπόν αυτό που νομίζεις και μη δίνεις σημασία.
Οι κάθε είδους εξουσίες είναι καταπιστικοί μηχανισμοί. Και από τη στιγμή που εμείς, ο λαός, αποτελούμε το "αντικείμενο" της καταπίεσης, λίγο μας ενδιαφέρει ποιος θα είναι ο καταπιεστής μας. Είναι ίσως καλύτερα να είναι αδύναμος και όχι αυτοδύναμος, γιατί στη δεύτερη περίπτωση θα ασκεί πάνω μας περισσότερη πίεση.
Τα πάω καλά ως μαθητευόμενος "αναρχοαυτόνομος αργοναύτης";
@cropper
Καλησπέρα. Εντάξει, συμφωνώ, αν πρόκειται για άμεση δημοκρατία στο πρότυπο της αθηναϊκής μιας και η τεχνολογία θα επέτρεπε κάτι τέτοιο ( διαδίκτυο) με μια ένσταση όμως: στην αθηναϊκή δημοκρατία η Τραγωδία είχε τον ρόλο να διαπλάθει "πολίτες". Οι δημηγορίες επίσης. Σήμερα ποιος θα είναι ο ανάδοχος αυτού του έργου; Έχουμε την τεχνολογία αλλά δεν έχουμε την ανάλογη διάπλαση για να λειτουργήσουμε άμεσα. Σε αυτό συνίσταται κατά την γνώμη μου η Ουτοπία.
Αν η αρχαία Αθήνα ανέθετε στους τραγωδούς να γράψουν για το τάδε δεινό και βράβευε τον καλύτερο σημαίνει ότι είχε από μόνη της ορίσει έναν εσωτερικό ελεγκτή, ένα είδος ανοσοποιητικού συστήματος που επεσήμαινε τα καρκινώματα και τα κτυπούσε ανεξάρτητα από την βούληση των αρχών και των αρχομένων. Σήμερα;
Μου κάνει εντύπωση ότι η Τραγωδία αντλεί από την μυθολογία για να αποστασιοποιηθεί χρονικά από τα θέματα που θέλει να θίξει. Το σύγχρονο θέατρο – ή ο κινηματογράφος, ο ανύπαρκτος ο ελληνικός πλέον από που αντλεί; Μιλώ για τραγωδία και θέαμα γιατί έθιξες το θέμα των «εργαλείων» και αμέσως ο νους μου πήγε στο ρόλο του Θεάτρου στην αθηναϊκή δημοκρατία.
Καλώς σας βρήκα:)
Δημοσίευση σχολίου