Μάης '68

"Όταν η ψευδαίσθηση
μιας πραγματικής αλλαγής έχει καταδειχτεί,

η απλή αλλαγή ψευδαίσθησης καταντάει ανυπόφορη."

=Raoul Vaneigem=

Κάτω απ' το πλακόστρωτο, η παραλία!

-----------------------

"Λυσσασμένοι όλων των χωρών ενωθείτε!"
ΦΤΥΝΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΛΕΗΜΟΣΥΝΗ!

Η δίψα για ζωή που ξεχύθηκε στο Καρτιέ-Λατέν εμφανίστηκε μέσα στην ιστορία σαν ένα απ' αυτά τα κύματα χαράς που αιφνιδιάζουν ένα κόσμο όπου η εγγύηση ότι δεν θα πεθάνεις από πείνα ισοδυναμεί με τη σιγουριά ότι θα ψοφήσεις από πλήξη. Το αίμα των μπάτσων είναι μεθυστικό, κι είναι πολύτιμες οι στιγμές όπου η ζωή αναδύεται τόσο έντονα μέσα απ' τους βάλτους του μη αυθεντικού, για να σκουπίσει εύσχημα πολλούς μυξιάρηδες ανθρωπιστές. Επιτέλους απελευθερωμένες απ' τον κλοιό των καταναγκασμών και της απομόνωσης, οι από τόσο καιρό ανικανοποίητες επιθυμίες μας απόλαυσαν εδώ μια μεγάλη μερίδα ευχαρίστησης.
Είναι μόνο μια αρχή...

(η πρώτη παράγραφος μπροσούρας που κυκλοφόρησαν
ΟΙ ΛΥΣΣΑΣΜΕΝΟΙ ΤΟΥ ΜΟΝΖΕΡΟΝ μετά το τέλος των καταλήψεων.
Περιλαμβάνεται στο βιβλίο του Rene Vienet:
"ΜΑΗΣ 1968, Λυσσασμένοι και Σιτουασιονιστές στο κίνημα των καταλήψεων",
εκδ. Διεθνής Βιβλιοθήκη, μετ. Μαριας Ζακκα.
Η διατύπωση του ίδιου του Vaneigem στο
"Η επανάσταση της καθημερινής ζωής", εκδ. Άκμων, μετ. Σεραφείμ Βελέντζα:
"...Η επιλογή της ζωής είναι πολιτική επιλογή. Δεν μας κάνει πια ο κόσμος
όπου η εγγύηση του να μην πεθάνουμε της πείνας
ανταλλάσσεται με τον κίνδυνο να πεθάνουμε από πλήξη".
Σημειώνω την διαφορά: Σίγουρος θάνατος από πλήξη στην προκήρυξη των
Λυσσασμένων, ενδεχόμενος κίνδυνος θανάτου από πλήξη στον Vaneigem.
Ψηλά γράμματα, βεβαίως, αλλά ο κατά τα άλλα εξαιρετικός
διανοητής Raoul δεν το θεωρούσε και τόσο σίγουρο.
Γι' αυτό και πριν τελειώσει ο Μάης πήγε κανονικά διακοπές,
εγκαταλείποντας αγώνα και συντρόφους. Πολλοί δεν του το συγχώρησαν.
Και μερικοί τον μίσησαν. Γιατί, μάλλον, είχε δίκιο...)

"Η ανθρωπότητα θα ευτυχήσει μόνον όταν ο τελευταίος γραφειοκράτης κρεμαστεί με τα έντερα του τελευταίου καπιταλιστή."

(Σύνθημα του Μάη σε τοίχο της Σορβόνης.)