and the Oscar goes to ...

Λοιπόν:

Πρώτη Καταμέτρηση
Ψήφοι 11
Έγκυρες 9
Άκυρη 1
Λευκή 1
Αποχή μη καταμετρήσιμη

Ψήφισαν ως αλήθεια:
6 ψήφοι στην φράση 4
(Numb, Vrakas Kostas, Athena, Γούφας, Abttha, Σκοινοβάτης)

1 ψήφος στην φράση 3
(Surrealist, μετά από παραπλανητικό σχολιασμό μου, συγγνώμην)

1 ψήφος στην φράση 2
(Ανέστης Μ. που ή τον διακρίνει η ηττοπάθεια ή πρόλαβε να με "διαβάσει" τέλεια)

1 ψήφος στην φράση 1
(Numb from the village - η ένσταση διπλοψηφίας απερρίφθη)

1 άκυρη ψήφος στην φράση 5!
(Μπαρμπα-Γιώργος Μπλαστάρας με τ' όνομα Νίκος)

1 λευκή ψήφος (όλα ψέμματα)
(Αργοναύτης, ο άμπλογκος)

Καλά, είστε με τα σωστά σας;
Περιμένατε ποτέ από μένα να παίξω τίμια;
Σοβαρά;
Αφού σας έχω προειδοποιήσει για την ...
περίεργη σχέση μου με την αλήθεια.
Η μοναδικότητά της μου προκαλεί αλλεργία.
Πώς λοιπόν θά 'λεγα αλήθεια για μένα;

Επομένως, μόνο ένας αλήτης, ρουφιάνος δημό-σιο-γράφος
θα μπορούσε να το πετύχει.

Τα τζαααμ...
"Όλα είναι ένα ψέμα"
Νικητής ο Αργοναύτης.
Μπράβο Αργοναύτη!
Κέρδισες ένα γύρο μπύρες. Καιρός ήτανε.
Να κερδίσουν και τα λευκά μια φορά, βρε αδερφέ.

Σιγά μη σας ζητήσω και συγγνώμην, πεθαμένος άνθρωπος!


Επειδή, όμως, είμαι μεγαλόκαρδος
κι επειδή για αντιαλλεργικούς λόγους,
η αλήθεια κρύβεται στ' αμπάρι του ψέματος
κερδίζουν και όσοι απάντησαν το τέσσερο.
Επίσης, κερδίζει και η Surrealist,
διότι παραπλανήθηκε από το σχόλιό μου και
διότι, αν δεν κερδίσει, ο Σαλούβαρδος θα
μου ψοφήσει απ' τη στεναχώρια του.
Κερδίζει και ο Ανέστης Μ.
διότι τα ελάχιστα ψήγματα αλήθειας που βρίσκονται στην 4,
και στην 3 και στην 2 και στην 1 βρίσκονται.
Κερδίζει και ο μπαρμπα-Γιώργος ο Μελισσάς,
που δυσκολευόταν να πιστέψει οποιαδήποτε πρόταση για αληθινή
και ψήφισε την ανύπαρκτη 5.
Ο Numb ο χωριάτης δεν κερδίζει, διότι κέρδισε ως Numb σκέτος.
Κανένα παράπονο;

Τελική καταμέτρηση:
Ψήφοι 11
Έγκυρα 11
Ορθές απαντήσεις 11
Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΕΝΙΚΗΣΕ!

~~~.~~~

Μέσα στον ωκεανό των ψεμάτων πλέει ένα μεγάλο καράβι, το μέγιστο καράβι του ψεύδους. Κάπου, στο πιο βαθύ του αμπάρι, ταξιδεύει μαζί του το ελάχιστο φορτίο της αλήθειας, κάποιοι ξεχασμένοι σπόροι, που ελπίζουν, κάποτε, να φανούν σε κάτι χρήσιμοι. Φιλόδοξα σποράκια, που υπομονετικά περιμένουν πότε θα ναυαγήσει το καράβι, πότε θα στεγνώσει ο ωκεανός και πότε θα μπορέσουν να φυτρώσουν, να γίνουν μεγάλα δέντρα, μια απέραντη ζούγκλα που θα πνίξει τα πάντα κι η ζωή να ξαναρχίσει, κάποτε, απ' την αρχή. Αυτή είναι η εικόνα. Και είναι μια απατηλή εικόνα, γιατί το αρχαίο καράβι θα επιπλέει στον αιώνα...

Μερικά απ' αυτά τα σποράκια αλήθειας χώθηκαν στις τέσσερις κατά 99% ψευδείς προτάσεις.

1. Φρίντα έλεγαν την μητέρα της πρώτης μου σκυλίτσας, άσχετης με την δεύτερη σκύλα μου, μια τεράστια ντοπερ(γου)μαν, τρομερή στην όψη, αλλά αγαθιάρα και ναζιάρα και με όλους φιλική, αρκεί να μην φορούσαν μαύρα. Όταν έβλεπε μαυροφορεμένους, τρελαινόταν και αγρίευε. Κάποια μέρα μου ξέφυγε και τρέχοντας έξω απ' την αυλή του σπιτιού, επιτέθηκε σ' έναν ρασοφόρο. Τον έριξε κάτω και καθόταν από πάνω του και γάβγιζε, αλλά αυτός -κακό σκυλί- δεν έπαθε τίποτα σοβαρό ούτε καν απ' την τρομάρα του.

2. Τί χαμός γινόταν παλιά στις γειτονιές, τέτοιο καιρό, με τις τζανεριές! Αμέτρητες εξορμήσεις σ' όλα τα δέντρα της περιοχής μας και οργανωμένες επιθέσεις στα δέντρα άλλων περιοχών, που εξελισσόταν σε πετροπόλεμο μεταξύ τζανερο-εισβολέων και τζανερο-υπερασπιστών. Σ' ένα τέτοιο κυνήγι και στην προσπάθεια να πηδήξω μεν εγκαίρως από τη τζανεριά, αλλά να σώσω και την κλεμμένη σοδειά, προσγειώθηκα σ' ένα κάγκελο που μου τρύπησε το μπούτι πέρα ως πέρα κι έσκισε το όσχεον. Την έβγαλα με κάμποσα ράμματα, αλλά δεν μου έκοψαν τίποτα. Άσε που το δικό μου το παπάρι, δεν είναι σαν του Γούφα. Θα ξαναφύτρωνε.

3. Τί να πω για τον Βέλτσο; Απερίγραπτος διασκεδαστής. Στο δεύτερο έτος της Παντείου, που τέλειωσα πριν τη Νομική, με φώναξε στο γραφείο του για να μου πει ότι από την σειρά των φετινών του φοιτητών με ξεχωρίζει και θα ήθελε να "συνεργαστούμε". Του κουβάλησα δυο φορές την τσάντα στο πλαίσιο της "συνεργασίας" μας, πήγαμε και μια φορά σε ταβέρνα και μόλις γνωριστήκαμε λίγο καλλίτερα, μια βδομάδα μετά, μου ανακοίνωσε ότι με τα μυαλά που έχω δεν θα τα πάμε καλά και, επί λέξει, το θυμάμαι σαν τώρα: "προκειμένου να μην αποσυντονιστώ εντελώς, αποφάσισα να σε απαλλάξω, αλλά κανένα κρασί μπορούμε να πίνουμε". Δεν ήπιαμε ούτε ένα κρασί από τότε. Μάλλον γιατί έβαλα τα γέλια λέγοντας "εγώ νόμιζα ότι θα είχατε μεγαλύτερες αντοχές" και με μίσησε τον αυθάδη.

4. Ζωγραφική! Όταν τέλειωσα την Πάντειο, ήδη παντρεμένος και με την πατρίδα να με καλεί για την στρατιωτική θητεία, είχα ελάχιστο χρόνο να αποφασίσω: α.)αν θα πιάσω δουλειά σε τράπεζα για να βγάλω το ψωμί της οικογένειας και να σταματήσουν να τσοντάρουν γονείς και πεθερικά, β.)αν θα έκανα το μεγάλο βήμα του μεταπτυχιακού Κοινωνιολογίας στη Γερμανία και γ.)αν θα έδινα κατατακτήριες για τη Νομική, ώστε τελειώνοντας το στρατό, να γινόμουν δικηγόρος και όχι υπάλληλος. Τέλειο παιδί της εποχής μου! Στην τράπεζα δεν πήγα. Αποφάσισα να δώσω κατατακτήριες στη Νομική και μέσα μου πίστευα ότι το μεταπτυχιακό μπορεί να περιμένει για μετά τον στρατό. Εξετάσεις σε 13 άγνωστα σε μένα μαθήματα, για να καταταχθώ στο 3ο έτος, που έπρεπε να τα περάσω όλα και πάνω από 5. Περιθώριο χρόνου ελάχιστο, γιατί η Πατρίς δεν αστειευόταν όσο εγώ μαζί της. Ζόρια μεγάλα κι επειδή είχα έλλειψη χρόνου, αποφάσισα να ασχοληθώ με την ζωγραφική. Να μάθω παράλληλα να ζωγραφίζω. Μιλάμε ότι ήμουνα απ' αυτούς που ποτέ δεν είχαν ασχοληθεί και ανίκανος να τραβήξω έστω και μια γραμμούλα. Έτσι, εκτός από τα βιβλία της Νομικής, πήρα και όλα τα σύνεργα της ζωγραφικής και μάθαινα ταυτόχρονα Αστικό Σκίτσο, Ρωμαϊκό Σχέδιο, Κληρονομική Ακουαρέλα και Εμπράγματη Ελαιογραφία. Τέλειωσα τρεις πίνακες (τους δύο τους είδε και ο Γούφας) και δεν ασχολήθηκα ποτέ ξανά, αν και τα ζόρια πάντοτε υπήρχαν. Για την ιστορία, πέρασα στη Νομική, κατά τη διάρκεια της θητείας γεννήθηκε ο γυιός μου και το μεταπτυχιακό Κοινωνιολογίας περιμένει ακόμη.

Τώρα, μετά την προηγούμενη εξομολόγηση,
είμαι έτοιμος για τα βραβεία σας.
Συντονισμένος με τον Κουμπάρο,
που με προσκάλεσε στο παιχνίδι αυτό
και με την Athena που προσκάλεσε τον ίδιο,
θα απαντήσω σε τρεις ερωτήσεις σας,
όποιες θέλει ο καθένας και η καθεμιά σας.
Υπ' όψιν, μην μου δείχνετε εμπιστοσύνη.
Οι απαντήσεις αλλεργικώ τω τρόπω
(κάτι σαν allegro, ma non tropo).
Δηλαδή, διατυπώστε τες με τέτοιον τρόπο,
ώστε να βγάλετε τα συμπεράσματά σας.

Σαν αεροφύσημα σας γλυκοφιλώ!