Κυρία:
Σύμφωνα με ότι λένε ήδη εσείς έχετε άλλον εραστή.
Κρίμα που η βιασύνη δεν είναι ποτέ κομψή.
Ξέρω ότι δεν είναι συχνό που μια όμορφη γυναίκα,
παραιτείται να είναι χήρα, χωρίς να έχει υπάρξει σύζυγος.
Και μου φαίνεται άδικο να συζητηθεί το δικαίωμα
να μοιραστούν οι λύπες της, οι απολαύσεις και η κλίνη της
αλλά ο έρωτας κυρία όταν φτάνει η λησμονιά
έχει επίσης το δικαίωμα ενός ξεχωριστού φινάλε.
Συγγνώμη... Αν σας πληγώνει η κατηγορία μου... Συγγνώμη
αν και ξέρω ότι η πληγή δεν είναι στην καρδιά
και για να με συγχωρήσετε... Σκεφτείτε αν υπάρχει περισσότερο δίκιο
σ' αυτό που λέω εγώ ή σ' αυτό που κάνατε εσείς.
Έπειτα να ξέρετε ότι μια κυρία με γυμνή πλάτη
χωρίς πένθος σε μια γιορτή, μπορεί να είναι μια χήρα.
Αλλά όχι όπως τόσες άλλες ενός πρώην κυρίου
αλλά γι αυτήν μόνο, χήρα ενός μεγάλου έρωτα.
Κι ο δικός μας έρωτας θυμάμαι, ήταν ένας έρωτας διαφορετικός
τουλάχιστον στην αρχή, όχι πια, φυσικά.
Θα είστε το λυκόφως στην άκρη της θάλασσας,
που ανάλογα ποιός το κοιτάζει, θα είναι όμορφο ή χυδαίο.
Εσείς θα είστε το λουλούδι που ανάλογα ποιός το κόβει,
είναι κάτι που δεν πεθαίνει ή κάτι που δεν ενδιαφέρει.
Ή ίσως αληθινή νύχτα έρωτα και τρέλας
να έζησα εγώ σ' ένα όνειρο και... κι εσείς μια περιπέτεια.
Εάν... εσείς ορκιστήκατε εκατό φορές ότι είστε για πάντα δική μου
εγώ φιλούσα τα χείλια σας, αλλά δεν το πίστευα.
Εσείς ξέρετε και συγχωρείστε με ότι εκείνο τον όρκο
επηρέαζε αρκετά η κατεύθυνση του ανέμου.
Γι αυτό δε με παραξενεύει που ήδη έχετε άλλον εραστή
κάποιον που ίσως του ορκίζεστε τα ίδια αυτήν τη στιγμή.
Και όπως εσείς κυρία ήδη μάθατε να είστε άπιστη
εγώ έτσι ξαφνικά, πονάω γι αυτόν.
Ναι είναι αλήθεια... κάποια νύχτα η πόρτα της ήταν ανοικτή
κι εγώ σ' άλλο παράθυρο ξεχάστηκα στην πόρτα της
Ή μια νύχτα με βροχή φωτίστηκε η ζωή μου
κοιτώντάς με στα μάτια μια άγνωστη.
Κι επίσης είναι δυνατόν ο νωχελικός έρωτάς μου
να περιφρόνησε το ποτήρι της, πίνοντας στο ρυάκι.
Εντούτοις κυρία... Εγώ και με τη δίψα ή χωρίς δίψα
δεν σκεφτόμουν ποτέ μιαν άλλη... όταν φιλούσα εσάς.
Συγχωρείστε με πάλι αν σας λέω αυτά τα πράγματα
αλλά ούτε οι τριανταφυλλιές δίνουν μόνο τριαντάφυλλα.
Και δεν λέω αυτά τα πράγματα για σας ούτε για μένα
αλλά για... για τους έρωτες που τελειώνουν έτσι.
Αλλά βλέπετε κυρία... πόση διαφορά υπήρξε
ανάμεσα σε σας που κλαίγατε... και σε μένα που χαμογελούσα.
Έπειτα ο έρωτάς μας ολοκληρώνει με διαφορετικά φινάλε
εσείς φιλάτε έναν άλλον... Εγώ γράφοντας αυτούς τους στίχους.
Από το «Poeta Enamorado»
Μετ Γητ
