π ε ρ ί π α τ ο ς: Άκου, μαλακάκο.

Σάββατο, Ιουνίου 30, 2007

Άκου, μαλακάκο.

Πόσο αξίζει ένα δέντρο;
Πόσο αξίζει ένα δάσος;

Νόμιζα πως ό,τι έχει αξία το προστατεύουμε, το φυλάμε, το προσέχουμε.
Τα μάτια μας έχουν αξία. Τα προσέχουμε.
Η ζωή μας έχει αξία. Την προσέχουμε.

Το δέντρο έχει αξία;
Αξίζει το δάσος για τον άνθρωπο;
Αξίζει ο άνθρωπος για το δάσος;

Άκουσα ότι ένα δάσος, σαν αυτό της Πάρνηθας ας πούμε, θέλει εκατό χρόνια για να ξαναγίνει όπως ήταν πριν το κάψουμε.
Γι' αυτό να οργανωθούμε, να αγωνιστούμε, να αναδασώσουμε, να μην επιτρέψουμε την οικοπεδοποίηση κλπ. κλπ.
Γι' αυτό το καμένο δάσος, οργιστήκαμε. Η οργή μας θα κρατήσει δέκα μέρες.
Και για την Αμαλία οργιστήκαμε. Μετά από δέκα μέρες ούτε τριακόσιες υπογραφές απ' τον καναπέ δεν μαζεύτηκαν.
Η οργή μας "πολυδιασπάζεται" και δεν αντέχει. Δεν έχει διάρκεια. Οργή για την Αμαλία, για τον Πολύδωρα, για τους μπάτσους που βασανίζουν, που συλλαμβάνουν και ταλαιπωρούν όποιον τύχει να φοράει πράσινα παπούτσια. Οργή μέχρι και για τον "σκυλούκο" του Πολυτεχνείου, τον σύντροφο Κανέλο. Αναφέρω λίγες μόνο από τις τρέχουσες οργές.

Ποιά οργή να διαλέξεις;

Το φακελάκι και την κατάσταση στην Υγεία; Μα είσαι ανόητος;
Την προστασία της φύσης; Μα είσαι γραφικός, οικολόγος, φυσιολάτρης, ειδωλολάτρης;
Την προστασία από τον Πολύδωρα και τους προστάτες; Μα είσαι αναρχικός, τρομοκράτης;

Ίσως, η καλλίτερη λύση να είναι ο σκυλούκος ο Κανέλος. Να τον πάρεις στην αγκαλιά σου και να κλάψεις μαζί του.
Γιατί ανακάλυψες, επιτέλους, ότι οι άνθρωποι δεν αξίζουν.

Σε εκατό χρόνια, λέει, θα ξαναγίνει το καμένο δάσος.
Πόσα δάση ξανάγιναν;

Ρε σεις, αισιόδοξοι, πάρτε το χαμπάρι!

Το ανθρώπινο είδος από την στιγμή που πρωτοεμφανίστηκε, αδιάκοπα μέχρι σήμερα και μέχρι την εξαφάνισή του, καταστρέφει, χαλάει, καίει, μειώνει.
Πότε, ποιά εποχή, ποιά περίοδο της ιστορίας, αυτό το σκοτεινό και μισερό είδος προσέφερε κάτι στην φύση;
Και μην μου πείτε για μεμονωμένες περιπτώσεις, του τύπου "ένα δεντράκι στην αυλή μου". Συνολικά, τα δάση είναι λιγότερα ή περισσότερα; Οι πάγοι λιώνουν ή όχι; Ο αέρας που αναπνέουμε, το νερό που πίνουμε είναι πιό καθαρό; Πείτε μου με λόγια απλά, να το καταλάβω.
Και μη μου πείτε πάλι για το ηλεκτρικό ψυγείο, για το κινητό τηλέφωνο, για τους υπολογιστές και για την κατάκτηση του διαστήματος. Έτσι: "κατάκτηση του διαστήματος". Αν το διάστημα ήταν λίγο περισσότερο του χεριού μας και μπορούσαμε να το κατακτήσουμε, ούτε αυτό θα γλίτωνε.

Ίσως, η καλλίτερη λύση να είναι ο σκυλούκος ο Κανέλος. Να τον πάρεις στην αγκαλιά σου και να κλάψεις μαζί του.
Γιατί βεβαιώθηκες, επιτέλους, ότι δεν είσαι πρόθυμος να τινάξεις "το σύστημα" στον αέρα. Γιατί είσαι μόνος σου, ένας γραφικός πρώην-και-κατά-φαντασίαν αναρχικός, που φοβάται να ξεβολευτεί και αρκείται να αστειεύεται πότε-πότε με τους πολύδωρες. Που λέει τους αστυνόμους "μπάτσους" και νομίζει ότι κάνει αντίσταση.

Που περιμένει από την εναλλαγή κυβερνήσεων να βγεί καλό.
Που περιμένει από τις εκλογές την σωτηρία.
Που περιμένει ότι "το σύστημα" δεν διαθέτει άλλον Μπους.
Που περιμένει ένα Μεσσία να τον σώσει.

Γιατί είσαι ένας του χειρίστου είδους. Του ανθρωπίνου.
Γιατί είσαι άνευ αξίας κι ακόμα χειρότερα, είσαι το πιό βλαβερό είδος.

44 σχόλια:

ΠΡΕΖΑ TV είπε...: ...
Δεν υπαρχουν λογια...; 1 Ιουλ 2007, 12:44:00 π.μ.
Vangelis είπε...: ΥΠΟΚΛΙΝΟΜΑΙ...; 1 Ιουλ 2007, 4:23:00 π.μ.
numb είπε...: καλημέρα cropper και καλό μήνα
συμφωνώ με όλα όσα λες; 1 Ιουλ 2007, 10:25:00 π.μ.
Greg είπε...: Καλό (;) μήνα!; 1 Ιουλ 2007, 1:47:00 μ.μ.
Ανώνυμος είπε...: Καλα έκανε ο Λενον και έλεγε imagine μόνο στη φαντασία ο άνθρωπος είναι ικανός για καλό...
σκέψου λίγο όμως τι ωραία σε λίγο καιρό ένα δέντρο θα αξίζει περισσότερο απο έναν άνθρωπο!! και όσο και αν αυτό ακούγεται νομικά παράλογο, είναι οικονομικά αναγκαίο.

όλοι συμφωνούμε και συμπάσχουμε και σκατά χύνουμε και ένα δάκρυ μπροστά την τηλεόραση... κι όμως ένα δέντρο που θα φυτέψουμε στο πήλιο, την αγιά και όπου αλλού μετράει και δε χρειαζόμαστε περισσότερη ώρα απο όσο παίρνει να ρίξουμε μια ματιά στα blogs.

ΠΑΜΕ ΓΡΗΓΟΡΑ ΠΑΜΕ ΤΩΡΑ.-; 1 Ιουλ 2007, 3:24:00 μ.μ.
Rodia είπε...: Βαλλόμεθα πανταχόθεν! Ετσι δεν το λένε; Είμαστε στη μέση και το μόνο που μπορούμε να κάνουμε απέναντι στις διαρκείς επιθέσεις είναι ασυντόνιστες σπασμωδικές κινήσεις, κάτω από την πίεση του πανικού.

..ίσως για τούτο να μη μας αφήνουν να ηρεμήσουμε.. επειδή ότΑΝ ηρεμήσουμε ΘΑ σκεφτούμε κιόλας..; 1 Ιουλ 2007, 5:44:00 μ.μ.
ATHENA είπε...: ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ ΚΡΟΠ ΜΟΥ

ΕΓΩ ΔΙΑΤΗΡΩ ΤΟ ΡΟΜΑΝΤΙΣΜΟ ΜΟΥ

ΜΕ ΝΥΧΙΑ ΚΑΙ ΜΕ ΔΟΝΤΙΑ, ΑΛΛΑ ΤΟΝ ΔΙΑΤΗΡΩ!; 1 Ιουλ 2007, 7:10:00 μ.μ.
Γουφ είπε...: Να σκεφτόμαστε Συμπαντικά.
Η γενική οικονομία του σύμπαντος ουδέποτε λανθάνει. Μεριμνήστε για μετακόμιση και αλλαγή Πλανήτη.; 1 Ιουλ 2007, 9:18:00 μ.μ.
cropper είπε...: :->πρέζα,
λόγια βρίσκονται. Έργα είναι το δύσκολο.

:->Βαγγέλη,
κι εγώ ...

:->numb,
μόλις είδα το link. Ευχαριστώ.

:->greg,
Καλώς τον.; 2 Ιουλ 2007, 2:29:00 π.μ.
elafini είπε...: ότι είχα ηρεμήσει λίγο είδα τις φώτος σου και ανατρίχιασα πάλι...; 2 Ιουλ 2007, 2:41:00 π.μ.
cropper είπε...: :->jaf,

"ΠΑΜΕ ΓΡΗΓΟΡΑ, ΠΑΜΕ ΤΩΡΑ" είπε και μάζεψε τους φίλους του. Πήραν τα εργαλεία τους και μπόλικα νεαρά δεντράκια και πήγαν στο βουνό. Φύτεψαν πενήντα δέντρα. Την ίδια ώρα κι άλλες παρέες παράτησαν τα πληκτρολόγια, βγήκαν στα καμένα βουνά και φύτεψαν κι άλλα δέντρα. Εννιακόσιες ενενήντα εννέα χιλιάδες δέντρα φυτεύτηκαν τις μέρες εκείνες, από την Δευτέρα μέχρι το Σάββατο, από δραστήριους νέους, καλούς ανθρώπους. Έγινε μια αναδάσωση χωρίς προηγούμενο. Ικανοποιημένοι γύρισαν στα σπίτια τους. Άνοιξαν την τηλεόραση και έμαθαν ότι καινούριες πυρκαϊές κατέκαψαν, στην χώρα τους, στην διπλανή χώρα, στην άλλη άκρη της γής, εννιακόσιες ενενήντα εννέα χιλιάδες και ένα δέντρα ...

ΠΑΜΕ ΓΡΗΓΟΡΑ, ΠΑΜΕ ΤΩΡΑ είπαν πάλι. Αυτή τη φορά δεν πήραν εργαλεία και δέντρα μαζί τους. Αυτή τη φορά πήραν μαχαίρια. Αυτή τη φορά το μάτι τους αγρίεψε για τα καλά ...

Δυστυχώς, jaf, τίποτ' απ' όλα αυτά δεν γίνεται. Πάντα τα λόγια ήταν εύκολα και τα έργα δύσκολα.; 2 Ιουλ 2007, 3:00:00 π.μ.
cropper είπε...: :->rodia,
έτσι ακριβώς. Μας εκπαιδεύουν να γινόμαστε όλο και περισσότερο ακίνδυνοι.; 2 Ιουλ 2007, 3:08:00 π.μ.
cropper είπε...: :->athena μου,

Τo βλέπω. Το παλεύεις γερά και ώρες-ώρες σε ζηλεύω.; 2 Ιουλ 2007, 3:10:00 π.μ.
cropper είπε...: :->Κάπα,
κράτα μου μια θέση με το πρώτο λεωφορείο.
Καλώς ήρθες.

:->ελαφίνι,
Αυτό το καλό το έχουν οι φωτογραφίες. Δεν μας αφήνουν να ξεχνάμε.; 2 Ιουλ 2007, 3:16:00 π.μ.
Γουφ είπε...: Ευχαριστώ. Θέση κράτησα για τα τρισέγγονά σας. Κι εσεις, κρατήστε όλα τα ποστ περι πυρκαγιών, να τα αναρτήσετε το προσεχές θέρος, στις επόμενες πυρκαγιές, να μην κάνετε στον κοπο να γράφετε καινουργια...; 2 Ιουλ 2007, 11:27:00 π.μ.
Ανώνυμος είπε...: ...και τι είναι μπροστά μας? βαδίζουμε στο δρόμο της απελπισίας της απόγνωσης?...
αφού σκεφτόμαστε έχουμε ευθύνη. δεν έχει να κάνει με αισιοδοξία ή απαισιοδοξία αλλα με την επιλογή του να ζείς ή να επιζείς.
τα λόγια τα φτηνά τα ψεύτικα τα εύκολα... και? αυτα περνάν απαρατήρητα. εκείνα τα λίγα όμως που ξυπνούν, που γεννούν έργα, έχουν σημασία.

ΠΑΜΕ ΠΑΛΙ ΤΟΤΕ...; 2 Ιουλ 2007, 12:23:00 μ.μ.
Ανώνυμος είπε...: Συμμερίζομαι απολύτως τα συναισθήματα οργής που σε διακατέχουν. Είμαι και εγώ αγανακτισμένος με όσα συμβαίνουν γύρω μας. Πονάω για τα δάση που χάθηκαν, χάνονται και θα χαθούν στο μέλλον επειδή δεν τα προστατεύουμε αποτελεσματικά, επειδή ανάμεσά μας υπάρχουν εμπρηστές. Οργίζομαι για τα συμφέροντα που καταστρέφουν τον πλανήτη και για τις εξουσίες –το «σύστημα» όπως το αποκαλείς- που τα καλύπτουν.
Όμως θα μου επιτρέψεις να διαφωνήσω ως προς με το μίσος για το ανθρώπινο είδος (το «χείριστο», το «άνευ αξίας», το «πιο βλαβερό») από το οποίο διαπνέεται το post σου. Ε, όχι, δεν είναι όλα αυτά ο άνθρωπος επειδή υπάρχουν εμπρηστές, ανίδεες ή πονηρές εξουσίες, συμφέροντα, μπάτσοι, φακελάκηδες γιατροί, επειδή θριαμβεύει η αδικία.
Θα σου υπενθυμίσω ότι το δάσος είναι όμορφο γιατί ανταποκρίνεται στην αισθητική του ανθρώπου, είναι ωφέλιμο γιατί εξυπηρετεί και τις ανθρώπινες ανάγκες.
Το πιο «βλαβερό είδος» για το μικρό ψαράκι είναι ο καρχαρίας. Για τον πλανήτη ο άνθρωπος - «καρχαρίας».
Δεν φταίει, κατά την ταπεινή μου άποψη, το ανθρώπινο είδος, αλλά το «σύστημα» που επιτρέπει σε ανθρώπους-καρχαρίες να δρουν ανεξέλεγκτα και καταστροφικά.
Πάντως, συνέχισε τις αναζητήσεις σου μήπως κι ανακαλύψεις το ιδανικό «σύστημα» που θα ανατρέψει τον φυσικό νόμο, σύμφωνα με τον οποίο «το μεγάλο ψάρι τρώει το μικρό». Στην ουτοπία σου, θα είμαστε μαζί σου. Αρκεί να εξυπηρετεί τον άνθρωπο και τα καλώς νοούμενα συμφέροντά του.; 2 Ιουλ 2007, 12:34:00 μ.μ.
μαριάννα είπε...: Στο θέμα αναδάσωση, σημαντικά μπορούν να βοηθήσουν τα σχολεία. Το κάναμε πριν μερικά χρόνια στον Υμηττό, με απόλυτη επιτυχία.
Η λύση είναι με ζώνες δασοπροστασίας, αλλά κυρίως, ποινές στους εμπρηστές και αντιμετώπιση «μετά» στους υποψήφιους οικοπεδοφάγους. Παντού φταίει το «σύστημα», που γράφει κι ο αργοναύτης. Αν αυτοί που έχουν συμφέροντα να καούν τα δάση ανήκουν σε κάποιες κατηγορίες, όπως οικοπεδοτέτοιοι ή τουριστοανταγωνιστές ή σχιζοφρενείς ( αμφιβάλλω αν υπάρχουν οι τελευταίοι, έχουν να αντιμετωπίσουν ένα κράτος σταθερό και αδιάλλακτο στις θέσεις του περί πράσινου και δασών, δε θα έμπαιναν στον κόπο να κάνουν την Ελλάδα κόλαση. Αλλά βρήκαν ξέφραγο αμπέλι... Ας τολμήσει κάποιος στην Ελβετία να πειράξει κλαράκι. Πέθανε! Τέλειωσε η ζωή του. Εδώ ΔΕΝ υπάρχουν νόμοι. Κι αυτοί που υπάρχουν ΔΕΝ τηρούνται. Οι υπάνθρωποι, είναι λίγοι. Θα μπορούσαν να τους έχουν εξαφανίσει. Φταίμε κι εμείς. Με την ελαστικότητά μας στις ποινές. Κάψιμο δάσους; Ισόβια καταδίκη να αναδασώνει νύχτα και μέρα ο εμπρηστής. Οικόπεδα τα καμμένα; Ίσόβια καταδίκη σε όλους τους εμπλεκόμενους να αναδασώνουν επίσης νυχθημερόν και γκρέμισμα των πολυτελών κατοικιών σε πρώην δασικές εκτάσεις. Τόλμησε ποτέ πολιτικός να πάρει νόμο στα χέρια του, τέτοιου είδους; Όταν ο Λαλιώτης έβαλε μπουλντόζες στα αυθαίρετα, πέσανε να τον φάνε, απ' όλες τις μεριές!
Μπράβο για την ευαισθησία σου! Ξέρεις όμως ότι είναι καθαρά εκτονωτική και ότι είμαστε αδύναμοι για να αλλάξουμε την κατάσταση! Για να μπορέσουμε να το κάνουμε, θα πρέπει να αλλάξουμε εμείς οι ίδιοι πρώτα, σε πολλά... Και πόσοι δύνανται ή πόσοι το θέλουν πραγματικά;; 2 Ιουλ 2007, 8:37:00 μ.μ.
cropper είπε...: :->kapa,
προγραμματισμό για το προσεχές θέρος, την ώρα που είμαστε στο τρέχον; Πολύ γερμανικό για μένα.
Το πολύ-πολύ να σκεφτώ καμιά βαρκάδα απ' τον καπαλιμένα στον κάπορμο και καμιά βουτιά στα καπάβραχα.
Την κάπα-λάκκα και τη καπακω-πε-Λάρρα λέω να την αποφύγω, λόγω ζέστης(!), αλλά καπάκαφφε στου Τσακιντζή οοοοοπωσδήποτε!; 2 Ιουλ 2007, 11:18:00 μ.μ.
cropper είπε...: :->jaf,
ιπιμέν'ς ε΄;
Κοίτα, μέσ' απ' τις φρέσκιες στάχτες, μου βγήκε λίγο κατάμαυρο.
Στην πραγματικότητα "πάντα το χρώμα μου ήταν το γκρίζο". Ή, σύμφωνα με το παλιό παιχνίδι των αντιστροφών, "πάντα το γκρίζο ήταν το χρώμα της πραγματικότητας".

> αφού σκεφτόμαστε έχουμε ευθύνη.
> δεν έχει να κάνει με αισιοδοξία
> ή απαισιοδοξία αλλα με την
> επιλογή του να ζείς ή να επιζείς.

Συμφωνώ. Απολύτως. Και μ' άρεσε που το είδα γραμμένο εδώ.

Μόνο, που πάντα υπάρχει αυτό το γαμημένο το "μόνο, που".
Μόνο, που ο Λένον που αναφέρεις, εκτός από το αθάνατο imagine, είπε ότι ζωή είναι αυτό που σου συμβαίνει την ώρα που κάνεις σχέδια για το μέλλον. Κάπως έτσι, απ' ό,τι θυμάμαι.

ΠΑΜΕ ΠΑΛΙ
Ο καθένας με τον ΤΡΟΠΟ των επιλογών του.; 2 Ιουλ 2007, 11:48:00 μ.μ.
cropper είπε...: αργοναύτη,
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΡΕ, πάλι σε ξέχασα

Το ξαναγράφω.

>>Το ανθρώπινο είδος από την στιγμή που πρωτοεμφανίστηκε, αδιάκοπα μέχρι σήμερα και μέχρι την εξαφάνισή του, καταστρέφει, χαλάει, καίει, μειώνει.

Διαψεύστε το.

Μιλάω για τον άνθρωπο συνολικά ως είδος. Για τις "προδιαγραφές" του ή για την "μοίρα" του.

Το «σύστημα» που επιτρέπει σε ανθρώπους-καρχαρίες να δρουν ανεξέλεγκτα και καταστροφικά ΠΟΙΟΣ ΤΟ ΕΦΤΙΑΞΕ;

Ο αριθμός των προοδευτικών (να πω;), καλών κ'αγαθών (να πω; - ούτε ξέρω πια τι είναι), είναι μια πολύ συμπαθής και πολύ ανεπαρκής μειοψηφία η καημένη. ΚΑΙ ΚΑΜΕΝΗ.; 3 Ιουλ 2007, 12:11:00 π.μ.
cropper είπε...: :->γητεύτρια,

Καλωσόρισες.

Εκεί, με τον Λαλιώτη, με τελείωσες :)

Αυτό που λέτε όλοι, είναι ότι υπάρχει τρόπος να διορθώσουμε τα λάθη του παρελθόντος. Και τα καμένα δάση και όλα τα άλλα καμένα.

Αυτό που λέτε όλοι, δεν το πιστεύω πια. Μπορεί να έχετε δίκιο, αλλά πρέπει να το δω και δεν το έχω δεί ακόμη.

Είπες: "Για να μπορέσουμε να το κάνουμε, θα πρέπει να αλλάξουμε εμείς οι ίδιοι πρώτα, σε πολλά..."

Τί ώρα;

Μακάρι να έχετε δίκιο ...

Και μη μου πεις πάλι ότι με είδες "κάπως". ΕΙΜΑΙ "ΚΑΠΩΣ". Αλλά μόλις απομακρυνθώ από την οθόνη του υπολογιστή και βρεθώ με παρέα είμαι "αλλιώς". Είναι κι αυτό ένα πρόβλημα ...

Άντε και γρήγορα με DSL.; 3 Ιουλ 2007, 12:35:00 π.μ.
μαριάννα είπε...: Τον Λαλιώτη τον Υπουργό έλεγα παιδί μου, όχι τον Λαλιώτη τον ποιητή... ;); 3 Ιουλ 2007, 4:30:00 π.μ.
Γουφ είπε...: Kόλα κθα κγίνουν...κκανόνισε κμονο κνα κμε κμαθεις κνα κβαζω κμουσική, καλλιώς κθα κσε κφουντάρω κστα κκαπόβραχα !; 3 Ιουλ 2007, 8:49:00 π.μ.
Ανώνυμος είπε...: Πράγματι, ξέρω πολλούς ανθρώπους που ..."γεννήθηκαν για την καταστροφή". Ξέρω, όμως και πολύ περισσότερους που δεν έχουν βλάψει στη ζωή τους το οικοσύστημα (εκτός, ίσως, όταν ξεκοκκαλίζουν μπριζόλες).
Με τη γενίκευση διαφώνησα που οδηγεί σε λάθος συμπεράσματα (απαξίωση του ανθρώπινου είδους). Έτσι χάνεται ο στόχος (το σύστημα).

Όσο για τα "Χρόνια Πολλά" κράτησέ τα για τον Νοέμβριο :)); 3 Ιουλ 2007, 10:35:00 π.μ.
cropper είπε...: :->ghteytria,
είπα κι εγώ ...
Αφού ξέρεις ότι με τους ποιητές είμαι αλλεργικός!

:->kapa,
θα καθόμαστε κάτω απ' το δέντρο, θα βλέπουμε το φεγγάρι και τ' άστρα, θά 'χουμε τα λαποτόπια αγκαλιά και θα σε μαθαίνω.
Αν και φαίνεσαι ανεπίδεκτος, εντελώς στούρνος. Καλλίτερα να παίξουμε καμιά ποκίτσα.; 4 Ιουλ 2007, 9:56:00 π.μ.
cropper είπε...: :-> αργοναύτη,
κι εγώ μικρός ήθελα να γίνω αστροναύτης ...

Όσο για τα χρόνια πολλά, ήθελα να σε δοκιμάσω αν θυμάσαι πότε γιορτάζεις.
Εγώ, πάντως, σου τα είπα :); 4 Ιουλ 2007, 10:00:00 π.μ.
Γουφ είπε...: Eλα, δεν σακουσε ακομα ο Μαλκουλάκος να γυρίσουμε σελίδα? ή να ρικσω πεντεξυ κομ Άνντα κομ, να πιακσουμε τα πενηντα...; 5 Ιουλ 2007, 4:19:00 μ.μ.
ange-ta είπε...: δεν κατεβαίνεις στην Αθήνα να πάμε διαδήλωση;
τα χελιδόνια μου πέταξαν. Καμμία απώλεια! Και τα πέντε, χωρίς κανένα φόβο, βρέθηκαν στα σύρματα της ΔΕΗ; 5 Ιουλ 2007, 8:50:00 μ.μ.
cropper είπε...: :-> kapa,
γιαβασ-γιαβάς.
Έχομεν και το γουηκενδ.

:-> ange-ta,
Καλή ιδέα, αλλά είμαι υπηρεσία στο Πήλιο.

Χαίρομαι που τα κατάφεραν τα χελιδόνια σου. Εμείς ακόμα τίποτα.; 6 Ιουλ 2007, 1:56:00 π.μ.
Ανώνυμος είπε...: O έρωτας και ο θάνατος συνυπάρχουν μέσα μας. Με αυτά γεννιόμαστε και σε όλη μας τη ζωή παίζουμε τραμπάλα και πότε βρισκόμαστε από τη μεριά της ζωής και πότε από τη μεριά του θανάτου. Που βρισκόμαστε συχνότερα, από ένα σημείο και έπειτα είναι δική μας επιλογή. Η καταστροφή είναι μέσα στο παιχνίδι, όμως μην κλείνεις τα μάτια στην δημιουργία γιατί τότε χαθήκαμε.
Σήκω λοιπόν και πάμε.
Ξαδέρφη; 6 Ιουλ 2007, 3:34:00 μ.μ.
sofia είπε...: O έρωτας και ο θάνατος συνυπάρχουν. Μ'αυτά γεννιόμαστε και σε όλη μας τη ζωή παίζουμε τραμπάλα και βρισκόμαστε πότε από τη μία πλευρά πότε από την άλλη. Προς τα που θα κλείνουμε από ένα σημείο και έπειτα είναι δική μας επιλογή. Η καταστροφή είναι μέσα στο παιγνίδι μην προσπερνάς όμως κλείνοντας τα μάτια στην δημιουργία. Γι' αυτό σήκω και πάμε; 6 Ιουλ 2007, 3:48:00 μ.μ.
cropper είπε...: ανώνυμη εξαδέλφη σοφία πρόσχομαι

Έχεις απόλυτο δίκιο, αφού είσαι και μεγαλύτερη.

Το ξέρει η μαμά σου ότι επισκέπτεσαι και μανιοκαταθλιπτικούς τώρα;

Επίσης, έχω να πω, ότι "ο έρωτας και θάνατος συνυπάρχουν μέσα μας. Με αυτά γεννιόμαστε και σε όλη μας τη ζωή παίζουμε..." τραμπολίνο και πάντα βρισκόμαστε στη μεριά της ζωής και του θανάτου ταυτόχρονα.

Επίσης, έχω να πω, ότι το κατάλαβα με το πρώτο. Δεν χρειαζόταν να το πεις δυο φορές.
Άντε να σε δω και με blog, μην πάει τζάμπα το profil.
.
.
Ο μικρός σου εξάδελφος.
Ευχαριστώ για το σχόλιο και φιλώ σε.

ΥΓ. Τώρα θέλω σχόλιο και από τον μεγάλο αδελφό.; 6 Ιουλ 2007, 9:20:00 μ.μ.
david santos είπε...: ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΑΦΗΝΕΙ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΝΑ ΜΕΓΑΛΩΣΟΥΝ, ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ ΜΙΚΡΟΣ; 7 Ιουλ 2007, 2:12:00 π.μ.
Γουφ είπε...: μπρε, τον Δαβίδα εχεις μεγαλο αδερφό και δεν το κσεραμε? πα πα πα πα....; 7 Ιουλ 2007, 9:30:00 π.μ.
Ανώνυμος είπε...: Πάει καλά το blog φιλαράκο. 36 σχόλια ώς τώρα για το "μαλακάκο". Αυτό θα πει "επισκεψιμότητα", "απήχηση".
Να τα κατοστήσεις.

Εγώ, πάντως, ΦΕΥΓΩ, ΦΕΥΓΩ, ΦΕΥΓΩ!
Άντε και στα δικά σας...; 7 Ιουλ 2007, 12:25:00 μ.μ.
cropper είπε...: :->kapa,
o Νταβίντας είναι ο big brother όλων μας.

:->αργοναύτη,
ΚΑΛΕΣ ΔΙΑΚΟΠΕΣ, τυχερέ.

Το ποστ, άμα τ' αφήσεις να σιτέψει, μαζεύει πολλά σχόλια από μόνο του. Γι' αυτό δεν ανεβάζω άλλο, τόσες μέρες.; 7 Ιουλ 2007, 1:47:00 μ.μ.
Ανώνυμος είπε...: ... να δηλώσει κι αυτός τον προβληματισμό του έστω και αργά (αν και δεν είναι ποτέ αργά)!
Η φύση είναι πολύ ισχυρότερη από τον άνθρωπο για να τον αφήσει να την καταστρέψει. Τον αφήνει απλά να πιστεύει ότι αυτός είναι ο κυρίαρχος. ο βασιλιάς των ζώων.
Έρχονται, όμως, στιγμές σαν κι αυτές, που ο άνθρωπος καταλαβαίνει την αδυναμία του μπροστά της,
και φοβάται στιγμιαία...
Δεν τον ενδιαφέρουν οι καταστροφές (εκτός κι αν είναι το δικό του σπίτι που καίγεται) απλά φοβάται...
Γι' αυτό κι οργίζεται με τον συνάνθρωπό του, γιατί φοβάται...
Φοβάται για την πάρτη του, μή τυχόν η φύση "οργιστεί" και τον "εκδικηθεί".
Δε λειτουργεί ευτυχώς με τέτοια ανθρώπινα συναισθήματα η φύση!
Δεν καταστρέφει τα δημιουργήματά της (όπως ο άνθρωπος καταστρέφει ό,τι μπορεί) τα θέλει όλα γύρω της!
Χαίρομαι, λοιπόν, και δεν φοβάμαι, γιατί ό,τι μας δίνει ζωή (ήλιος, οξυγόνο, νερό κλπ.) δεν είναι δημιούργημα του ανθρώπου κι έτσι δεν πρόκειται όσο και να προσπαθήσει να το καταστρέψει. Θα προσπαθήσει πολύ δε λέω, αλλά το μόνο που θα καταφέρει είναι να οδηγηθεί στο δικό του χαμό!
Μέχρι τότε όμως θα συνεχίσω να χαίρομαι που υπάρχω, να αγαπάω, να βλέπω τους φίλους μου όσο πιο συχνά μπορώ, να σπουδάζω, να διασκεδάζω, να δουλεύω.
Να ξεχνάω σύντομα τα κακά και να δίνω σημασία στα καλά...
Οργίστηκα κι εγώ με τις φωτιές, που παρεμπιπτόντως συνεχίζουν ακάθεκτες, αλλά τελικά μου πέρασε. Ίσως και όχι αφού ανασταίνω αυτό το post, αλλά συνεχίζω την προσπάθεια...; 16 Ιουλ 2007, 12:17:00 μ.μ.
Ανώνυμος είπε...: αν και περασμενα δεν ειναι ξεχασμενα..κατι ειναι και αυτο.
Πραγματικά δεν ξερω ποια σκέψη είναι πιο σκληρή,η μαυρη του cropper ή τελευταία του vitolee...
πάντως ειναι ξεκάθαρο οτι δεν υπάρχει περίπτωση συνεργασίας ανθρώπου και φύσης.
ισως και η φύση να είναι κάπως αυτοκαταστροφική, τέλεια πάντως δεν μπορει να είναι αφου δημιούργησε τον άνθρωπο για να την πολεμαει.

πέρασα και τα ειδα...δεν ξερω τι να πω.; 16 Ιουλ 2007, 1:52:00 μ.μ.
cropper είπε...: vitolee,
καλωσόρισες! Πολύ χαίρομαι την επίσκεψή σου εδώ.

Ξέρεις, αυτό είναι το πρόβλημα που ήθελα να επισημάνω κι εγώ. Ότι μας περνάει ο θυμός γρήγορα και πάμε σ' άλλα...

jaf,
Η φύση είναι αυτό που είναι. Δεν "δημιουργεί", δεν "καταστρέφει", δεν αυτοκαταστρέφεται και δεν πολεμάει. Αυτά είναι ανθρώπινες ιδιότητες, συλλήψεις του ανθρώπινου πνεύματος. Το "πνεύμα της φύσης", δεν είναι "νους", νόηση, δεν σκέφτεται. Τουλάχιστον όχι όπως ο άνθρωπος.
Αλλά τα σχόλια ενός blog δεν είναι και ο καταλληλότερος χώρος για φιλοσοφία...; 16 Ιουλ 2007, 7:25:00 μ.μ.
Ανώνυμος είπε...: Τελικά cropper είναι πρόβλημα η λήθη των άσχημων ή είναι τρόπος άμυνας του οργανισμού μας;
Τέλος πάντων αυτό είναι μεγάααααλη κουβέντα.
Το blog σου "τα σπάει", συνέχισε τους ωραίους Περιπάτους σου, που ταξιδεύουν κι εμάς!
Τελειώνοντας και μπαίνοντας ξανά στο θέμα του topic, η πιο μεγάλη ειρωνεία που άκουσα τελευταία: "ευτυχώς που μένουμε στις τσιμεντουπόλεις και δεν κινδυνεύουμε τουλάχιστον από τις φωτιές!".; 17 Ιουλ 2007, 1:00:00 μ.μ.
Άντζελα είπε...: Καλησπερα cropper

Κατανοω πληρως και συλλυππουμαι μαζι σου στον ιδιο βαθμο.ΟΜΩΣ~

Δεν θα ηθελα (προσεξε - συνειδητα )να δεκτω την ροπη του κοσμου προς τη καταστροφη.

Δεν θα ηθελα να δεκτω οτι ειμαστε ανημποροι η καλυτερα διατυπωμενο ,οτι προτιμαμε να ειμαστε ανημποροι γιατι ετσι ειναι το λιγοτερο κουραστικο η το λιγοτερο επιφοβο και το ασφαλες ,απο το να βαλουμε τον εαυτο μας σε μαχες εναντια στο κατεστημενο του καναπε ,της καρεκλας ,του κρεβατιου(και δεν εννοω των επιπλων),που ειναι το σιγουρο οτι στο τελος ,θα νικηθουμε.

Και οταν λεω οτι σιγουρα θα νικηθουμε , δεν λεω αυτοχρονως οτι θα ηττηθουμε.Γιατι μια ΘΥΣΙΑ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΜΕΤΑΦΡΑΖΕΤΑΙ ΩΣ ΗΤΤΑ.

Απλα θεωρω ,οτι ΦΟΒΟΜΑΣΤΕ ΝΑ ΘΥΣΙΑΣΤΟΥΜΕ (ΟΤΙΔΗΠΟΤΕ ΚΙ ΑΝ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΘΕΩΡΗΘΕΙ ΩΣ ΘΥΣΙΑ)

Σε αυτο κατακρινω και τον εαυτο μου.Και πιστεψε με ,ειναι χειροτερη η αυτοκριτικη,οταν εχεις λιγη αυτογνωσια.; 4 Απρ 2008, 3:41:00 π.μ.
cropper είπε...: angelab,

Όλες οι ελπίδες σε σένα, καλή μου!

Δυστυχώς, το καλοκαίρι είναι μπροστά.
Και πίσω είναι πάντα ο μαλακάκος.; 4 Απρ 2008, 4:10:00 π.μ.
Άντζελα είπε...: Γεια σου cropper

Το καλοκαιρι ερχεται ,και σιγουρα ο μαλακακος θα τριβει τα χερια του και θα αναμενει.

Mηπως ο χειροτερος μαλακακος ειμαστε ολοι εμεις? Ολοι εμεις που μπορει να μη βαζουμε φωτιες για οικοπεδα ,αλλα με τη σιωπη μας και την απραξια μας ειναι σαν να δινουμε τον αναπτηρα για να βαλει ο μαλακακος τη φωτια στο μπιτονι της βενζινης?

Για να βαλω και μια μικρη νοτα χιουμορ(συγνωμη προκαταβολικα μιας και αναφερομαι σε θεμα που δεν σηκωνει γελια)το ερωτημα ας παραμεινει καλυτερα ρητορικο.; 4 Απρ 2008, 4:36:00 π.μ.