18 Ιουνίου 1967
Monterey Pop Festival
... Τί είναι, όμως, ο εαυτός;__________________________________________________
Είναι η επιτομή όλων όσα θυμόμαστε.
Γι' αυτό και το τρομακτικό στον θάνατο
δεν είναι η απώλεια του μέλλοντος,
αλλά η απώλεια του παρελθόντος.
Η λήθη είναι μια μορφή θανάτου,
παρούσα στη ζωή ...
[Μίλαν Κούντερα]
4 σχόλια:
το καλυτερο σου !
STOP !
Ακολουθεί το woodstοck;
Παλιές δόξες από μια γενιά που άφησε ιστορία, με θετικά, αλλά και πολλα αρνητικά στοιχεία...
ΜΕΡΙΚΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΟΝΤΩΣ ΔΕΝ ΓΕΡΝΑΝΕ, ΕΥΤΥΧΩΣ ;-)
:-> ςαφύοΓ,
χαίρομαι που σ' άρεσε. Το έβαλα για τη νεολαία και για τους Αντιέφηβους των Κυθήρων.
Μη νομίζεις ότι, μέσα από το αυτό το σχόλιό σου, δεν διακρίνεται ο αποτροπιασμός σου για τα προηγούμενα post :)
:-> αργοναύτη,
Κρύβε χρόνια. :)
(Επειδή είσαι άσχετος το ":)" είναι χαμόγελο, smile πλαγιαστό. Έχεις διάβασμα τώρα. Μέχρι τον Σεπτέμβρη πρέπει να είναι έτοιμο το blog σου.)
:-> athenoulini,
μερικά πράγματα όχι, αλλά εμείς;
Μας σκέφτεσαι σε μια συναυλία να χοροπηδάμε εκστασιασμένοι, ουρλιάζοντας. Εγώ, που το έκανα πριν καναδυό χρόνια, μόλις είδα έναν μπάρμπα δίπλα μου, στην ίδια ηλικία με μένα (περιστοιχιζόμενοι από έφηβους κι οι δυό μας), έμεινα κόκαλο. Ήταν τουλάχιστον αντιαισθητικό!
Δημοσίευση σχολίου