Τι είναι όμως ο εαυτός; (ή about me)

Τι είναι, όμως ο εαυτός; Διερωτάται ο Μ. Κούντερα στον τίτλο του παρόντος blog και δίνει μια από τις πιό πειστικές απαντήσεις. Το ίδιο αναρωτιέται ανέκαθεν (κατ' αναλογίαν κακού - καλού, σύμφωνα με το προηγούμενο post) πολύς κόσμος. Κι ο καθένας δίνει την δική του απάντηση ...

Ποιός είμαι;
Η αλήθεια είναι ότι δεν εχω καθαρή εικόνα about me. Μου την θολώνει αυτό το "συναμφότερον". Είμαι από τη μιά, έτσι και απ' την άλλη, αλλιώς. Είμαι πότε έτσι και πότε αλλιώς. Και το χειρότερο: όταν συμβαίνουν όλα ταυτόχρονα. Έτσι και αλλιώς μαζί, ανάκατα κι άκρη δεν βγαίνει. Χωρίς να φταίει το ζώδιο. Ίσως φταίει αυτό το Zodiac Year. Να, όπως τώρα. Πήρα να καταπιαστώ μ' ένα σοβαρό θέμα και είμαι έτοιμος να το γυρίσω στην πλάκα.

Χωρίς πλάκα τώρα (όσο μπορώ). Ας πούμε, μ' αρέσουν τα blues, μ' αρέσουν οι ροκιές, μ' αυτές μεγάλωσα. Και τώρα που μεγάλωσα (το τώρα αντιμετωπίστε το με ευρύτητα) μ' αρέσουν και τα ελληνικά. Τα λαϊκά και τα ρεμπέτικα (που τ' αρνιόμουνα σαν το μουρονόλαδο μικρός) και τα έντεχνα και τα δημοτικά και όλα. Και η Jazz (τι σόι κουλτουριάρης χωρίς jazz) και η κλασική. Τώρα, όταν έρθει η στιγμή για ν' αποφασίσεις με ποιούς θα πάς και ποιούς θ' αφήσεις, ε, θα πάω με τα blues. Αν, όμως έρθει η στιγμή να πάρω στο νησί (κατά τα γνωστά) έναν και μόνο μουσικό, θα πάρω τον Van Morrison. (Πιστεύω να θέλει να έρθει.)

Ας πούμε, διαβάζω Τόμας Μάνν και Μέλβιλ. Και καλά αυτοί. Αλλά μ' αρέσει ο Κάφκα, ο Μπόρις Βιάν και ο Γρυπάρης (ας πούμε) ταυτόχρονα. Γίνεται; Γίνεται. Όταν έρθει η στιγμή ... ε, θα πάω με τους καταραμένους. Και στον νησί ... Δύσκολο, πολύ δύσκολο. Θα πάρω μάλλον τον Όμηρο (αν θέλει να έρθει), αλλά θα πετάξω καμμιά κονσέρβα για να κάνω χώρο και στον Μόμπυ Ντικ.
Επίσης, διαβάζω πολλά blog. Ας πούμε, Πετεφρή, Γούφα και Αλέξη Σταμάτη ταυτόχρονα. Γίνεται. Αντώναρο και τέτοια δεν μπορώ να διαβάζω. Είπαμε, προτιμώ τους καταραμένους, αλλά στο νησί δεν θα πάρω κανέναν (μια ευκαιρία έχω, ε, να την εκμεταλλευτώ).

-Σοβαρός δεν είμαι, αλλά, γιατρέ μου πείτε μου, είμαι σοβαρά;
-Ναι, πάσχετε από αμφίρροπη epamfoterizousa synamfoteria. Για να καταλάβετε, είστε δύο διπλοί στη συσκευασία του ενός. Η επιστήμη σηκώνει τα χέρια. Ανίατος η ασθένεια.

Αλίμονο, γιατί οι "εαυτοί" μας έγιναν τόσο κυνικοί;