... Τί είναι, όμως, ο εαυτός;
Είναι η επιτομή όλων όσα θυμόμαστε.
Γι' αυτό και το τρομακτικό στον θάνατο
δεν είναι η απώλεια του μέλλοντος,
αλλά η απώλεια του παρελθόντος.
Η λήθη είναι μια μορφή θανάτου,
παρούσα στη ζωή ...

[Μίλαν Κούντερα]
__________________________________________________

Δευτέρα, Μαρτίου 24, 2008

τιTVσματα

Ε, αυτό δεν περίμενα να μου συμβεί. Όρκο θά ’παιρνα πως εμένα στην τηλεόραση, γενικότερα και ειδικά ως μπλόγκερ, δεν πρόκειται να με βλέπατε. Κι όμως έγινε κι αυτό. Ποιος ακούει τον Γούφα τώρα …

Ας τα πάρω απ’ την αρχή.

Να ξεκαθαρίσω όμως πρώτα, ότι για όλα φταίει αυτός ο Numb. Αυτός με παρέσυρε. Μου τηλεφώνησε απ’ την περασμένη Τετάρτη να βρεθούμε το Σάββατο για κανένα τσίπουρο κι ότι μου έχει μια έκπληξη. Χάρηκα που θα τον έβλεπα μετά από καιρό και χάρηκα σα μικρό παιδί για την έκπληξη. Με ’τρωγε η περιέργεια, αλλά κρατήθηκα και δεν ρώτησα περί τίνος πρόκειται. Μετά από λίγο μου ξανατηλεφωνεί. «Δεν πιστεύω να κουρεύτηκες;», λέει. «Ορίστε;» απαντάω. «Αν δεν κουρεύτηκες, μη κουρευτείς μέχρι το Σάββατο». Είπα να του πω «άει κουρέψου ρε Numb», αλλά του απάντησα ότι δεν έχω κουρευτεί κι ούτε σκοπεύω να κουρευτώ μέχρι το Σάββατο. «Αφήνω κοτσίδα πάλι», του είπα και κλείσαμε.

Πέμπτη, αργά το βράδυ, πάω να διαβάσω τα μέηλ και βλέπω ένα από μιαν άγνωστη διεύθυνση, που έλεγε ότι ήθελε να επικοινωνήσει μαζί μου κι ότι ήταν επείγον. Είχε γραμμένο κι ένα κινητό. Χωρίς να καλοσκεφτώ κάλεσα το νούμερο. Δεν απάντησε και βλέποντας την ώρα, περασμένα μεσάνυχτα, σημείωσα τον αριθμό σ’ ένα χαρτί. Παρασκευή πρωί, με το που πάω στο γραφείο, μου λένε ότι με κάλεσε μια κυρία Λίζα και να την πάρω σ’ αυτό το νούμερο. Την ώρα που σχημάτιζα τον αριθμό, έβγαλα το χαρτάκι από την τσέπη μου και είδα ότι ήταν το ίδιο κινητό. «Ναι», απαντάει μια γυναικεία κάπως βραχνή φωνή.

«Με καλέσατε», είπα. Δεν ήξερα αν έπρεπε να πω το όνομά μου ή το ‘cropper’, αλλά η γυναικεία φωνή μ’ έβγαλε από τη δύσκολη θέση.

«Α, γεια σου cropper. Είμαι η Ελίζα Στάμου, από το κανάλι ATV». Δεν την ήξερα. Το κανάλι ήταν ένας μικρός τοπικός τηλεοπτικός σταθμός, που δεν είχα παρακολουθήσει ποτέ. Άλλωστε κανέναν απολύτως σταθμό δεν έχω παρακολουθήσει εδώ και χρόνια.

«Είστε προσκεκλημένος του σταθμού μας», συνέχισε η κυρία Ελίζα και όχι Λίζα, όπως είχε ακούσει η γραμματέας. «Ετοιμάσαμε μια εκπομπή για τα μπλογκ κι έχουμε καλέσει μπλόγκερς απ’ τον Βόλο, να μιλήσουν γι’ αυτό που κάνουν.»

«Τι κάνουν δηλαδή;» ρώτησα.

«Μα, από σας, περιμένουμε να μας πείτε», μου απάντησε.

‘Σωστά’, σκέφτηκα, τι ήθελα να ρωτήσω;

«Κοιτάξτε, ευχαριστώ για την πρόσκληση, αλλά δεν νομίζω ότι έχω να πω τίποτα. Δεν μπορώ να εκπροσωπήσω τους μπλόγκερς κι όσο για μένα τελώ εν πλήρη συγχύσει, γενικά και ειδικά για το μπλόγκιν», είπα και ταυτόχρονα σκεφτόμουνα ‘τι μαλακία είν’ αυτή πάλι, εκπομπή για τα μπλογκ από τοπικό κανάλι! Οι μπλογκεράδες παράγιναν της μόδας. Πάντως δεν έχω καμιά δουλειά να πάω. Άκου να βγω στην τηλεόραση για να μιλήσω για τα μπλογκ! Αλλά κι αυτό το ‘εν πλήρη συγχύσει’ τι το ήθελα. Μανία που έχω με την αλήθεια ώρες-ώρες…’

«Μα, όχι, δεν θα εκπροσωπεύσετε κανέναν, για σας τον ίδιο θα μιλήσετε», άκουσα την δημοσιογράφο Ελίζα με την βραχνή φωνή. Κι επειδή δεν απαντούσα, με το δίκιο της νόμισε ότι θέλω ψήσιμο. «Ελάτε κύριε cropper, μην κάνετε τον δύσκολο, σας περιμένουμε το Σάββατο στις έξι το απόγευμα στο σταθμό μας», συνέχισε. Ε, κι επειδή η βραχνή φωνή της δημοσιογράφου είχε πάρει μια χροιά γλύκας και ναζιού, δεν ξέρω πως ακριβώς έγινε, αλλά νομίζω ότι απάντησα ένα εξίσου βραχνό και ναζιάρικο «Καλά, θα έρθω».

Μόλις κλείσαμε το τηλέφωνο, άρχισα να σκέφτομαι τι έκανα. Μα καλά τόσο ανόητος είμαι, τόσο άβουλος, τόσο ανήμπορος μπροστά στις βραχνές ναζιάρικες φωνές. Και με είπε και κύριο cropper. Ή βλαμμένη είναι ή με δουλεύει η κυρία Ελίζα. Κι επειδή ο βλαμμένος της υπόθεσης είμαι εγώ, η βραχνή Ελίζα με κορόιδευε. Ε, ρε Numb, να δεις εγώ τι έκπληξη σου έχω!

Σάββατο μεσημέρι, σε τσιπουράδικο της παραλίας πήγα να βρω τον Numb. Ρίχνοντας το βλέμμα στα τραπέζια, μήπως κι έχει έρθει πριν από μένα, βλέπω να με χαιρετάει ένας άγνωστος τύπος με μια μαύρη σκούφια και μαύρα γυαλιά, σαν τον Κουφοντίνα μου φάνηκε. Τον χαιρέτησα και μόλις έβγαλε τα γυαλιά, αναγνώρισα αμέσως τον Numb.

«Ε, προς τι η μεταμφίεση;», ρωτάω.

«Κάτσε, έχει σχέση με την έκπληξη που σου έλεγα. Βγαίνουμε στην τηλεόραση.»

«Κάλεσαν κι εσένα;» κατάφερα να πω, μόλις διαπίστωσα ότι μπερδέψαμε τις εκπλήξεις, προς το παρόν μόνον αυτές.

«Τι θα πει κι εμένα;. Εμένα κάλεσαν κι εγώ τους έβαλα όρο ότι θα έρθω μόνο μαζί με τον cropper. Σε βρήκαν;»

«Τι με βρήκαν ρε μπαγάσα, που εσύ με βισμάτωσες!» άρχισα να διαμαρτύρομαι, αλλά μετά τα πρώτα τσίπουρα, τα δεύτερα γέλια και τα τρίτα χάχανα, ήμασταν κι οι δυο αρματωμένοι κι έτοιμοι ν’ αντιμετωπίσουμε τον εχθρό.

«Δεν μου λες, γιατί με ρώτησες αν κουρεύτηκα;», είπα την ώρα που μπαίναμε στο ταξί να μας πάει στο σταθμό.

«Γιατί εγώ με τα μαύρα κι εσύ με τα άσπρα φουντωμένα, θα κάνουμε ωραία αντίθεση», απάντησε, δείχνοντας τα γένια μου και τα μαλλιά.

Φτάσαμε στην ώρα μας και η κυρία Ελίζα, ανέλαβε να μας εξηγήσει και να δώσει τις απαραίτητες οδηγίες.

«Βλέπω, δεν έχετε τρακ, έτσι; Φροντίσατε μάλλον ν’ ανεβάσετε το ηθικό πριν μας έρθετε.» Βρωμοκοπούσαμε τσίπουρο και την ώρα που παίρναμε τις θέσεις μας στο πάνελ, σκεφτόμουνα πως ωραία αρχίσαμε.

Καθήσαμε, O Numb κι εγώ δίπλα-δίπλα κι όλο τεντωνόμουνα για να μη φαίνεται η διαφορά ύψους, αλλά κι αυτός δεν μαζευόταν λιγάκι. Στις άλλες θέσεις κάθισαν δυο δημοσιογράφοι και μπροστά μας όρθια η Ελίζα. Έτσι όπως την έλουζαν τα φώτα, έλαμπε ολόκληρη.

Μη με ρωτήσετε τι έγινε στην διάρκεια της εκπομπής. Την περισσότερη ώρα καθόμουνα και χαλβάδιαζα τη δημοσιογράφο με τη βραχνή φωνή ή διασκέδαζα με τον Numb, που παρόλα τα τσίπουρα, πρέπει να είχε αρκετό τρακ, γιατί κόμπιαζε κι αργούσε ν’ απαντήσει. Θυμάμαι όμως ότι κάποια στιγμή ξεράθηκε στα γέλια, μετά από ένα σαρδάμ που έκανα. Ήθελα να πω «δραχμοφονιάς» και είπα «βραχνοφωνάς». Ωραία περάσαμε, αρκεί να μη μας ξανασυμβεί.



update:

Κατόπιν γενικής απαίτησης για το βίντεο του παραστρατήματος θα σας παίξω ένα απόσπασμα. Είναι την ώρα που απαντάω σε μια βραχνή ερώτηση με το σχετικό σαρδάμ και ο Numb λύνεται στα γέλια.


22 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Welcome to the club :-)

Μη μας γίνει συνήθεια μόνο αυτή η ιστορία γιατί μας βλέπω να πρωταγωνιστούμε σε σήριαλ.

Παίζει να το ανεβάσετε σε κανα γιουτιούμπ να σας καμαρώσουμε κι εμείς που δεν πιάνουμε Βόλο;

skoinovatis είπε...

Tην άλλη φορά να με πάρετε και μένα,
όχι στην τελεόραση,
στα τσίπουρα.
Νταξ;

moukelis είπε...

Ωωω...Πότε παίζει cropper να σε θαυμάσουμε;;;;

Surrealist είπε...

Καλησπέρα είναι σαν την βουτιά στα δύσκολα, μετά συνηθίζεις :}

Άνθρωποι που έχουν να πουν πρέπει να μιλούν και σε αυτό το μέσο, διότι είναι και αυτό αναμφισβήτητα της εποχής μας.

Ακόμα βέβαια καλύτερα που το θέμα ήταν για τα Blogs!!

numb είπε...

εν τω μεταξύ, μόλις τώρα πρόσεξα ότι αυτή είναι η 100η ανάρτησή σου. εύχομαι να γίνουν κάποτε 10.000 και ακόμη περισσότερες.

Vrakas Kostas είπε...

Ευτυχως βρε Cropper που διαβασα τον numb και εβγαλα ακρη!
Καταλαβα δηλαδη το μεγεθος του ρεζιλεματος που σε βρηκε!χο χο!
Αλλα και παλι δεν σε πιστευω!δεν θεωρω...δεν ειναι ο τυπος σου,δεν κανεις εσυ τετοια πραγματα!
Αν σου εκαναν την προταση μετα τα τσιπουρα,πιθανον και να ενεδινες!Αλλα ..αλλιως οχι!
Κατι σκαρωσατε εσεις!Εννοω εσυ και ο numb!
Για μαρτυρα!Η; δωσε αποδειξεις!

Γουφ είπε...

Πολύτ καλάτ εκανες κουμπάρε. Ενα τέταρτο δικαιούται ο καθε ενας μας στην τηλεόραση έλεγε ο Αντιγούρχολας, εσυ βγηκες μια ωρα. Μαγκιά! Η φωνη γιατί ηταν βραχνιά τελικα, καταλαβες?

Θελω το βιντεο στο γιουτούμπ και μετα εδω.
Απαίτηση του συνολου!
Και κανονισε του Λαζάρου που θαμαι εκει να μας παρει ο Ναμπ κανα βιντεάκι να το παιξει κανας σταθμος. Θα κανουμε μπλοκοσκετς διοτι.

cropper είπε...

Αχ, καλοί μου άνθρωποι, βοηθήστε με να ξεπεράσω αυτό το ρεζιλίκι.

Nefelika μου, δεν πρόκειται να παίξουν οι τούμπες μου σε κανένα youtube ΠΟΤΕ. Μόνο μη μου κάνει καμιά καινούρια ζημιά ο Numb.

Σκηνοβάτη, να είσαι σίγουρος. Μόνο για τσίπουρα, κρασιά, μπύρες, κανένα κονιακάκι και τέτοια αθώα πράγματα.

Moukelis, καθόλου θαυμαστά τα έργα μου. Δεν παίζει.

Surrealist, αλίμονό μου αν συνηθίσω. Γιατί το λες; Είναι εθιστικό;

Numb, ηθικέ αυτουργέ του εγκλήματος, κάτσε και μέτρα αναρτήσεις τώρα. Ούτε άλλες εκατό δεν θα με ξεπλύνουν.

Kosta μου, ό,τι και να πεις δίκιο έχεις. Αποδείξεις του ρεζιλέματος; Αποκλείεται.

Drιιίν Γούφα, το βίντεο μόνο σε ιδιωτική προβολή θα το δεις. Και θα σ' αφήσω να διαπιστώσεις μόνος σου γιατί η φωνή ακουγόταν βραχνιά.

Να το ξεχάσω θέλω.

Άντζελα είπε...

Καλα ειπες
Τα μπλογκς εγιναν πια της μοδας
Μηπως εφεραν και κανεναν πολεμαχο των μπλογκς απεναντι σας για να γινει καμια λογομαχια για την αυξηση της θεαματικοτητας?
:)

ΠΕΤΕΦΡΗΣ είπε...

Καλά, αυτό με τα άσπρα και τα μαύρα μαλλιά ήταν άπαιχτο...

Ανώνυμος είπε...

Αποκωδικοποίηση....: ψυχής, σιωπής, θρησκειών, μυθολογιών,....
Σχηματοποίηση λόγου, θεογονία, κοσμογονία,....
URL : www.siopi.gr
Γεια.....

Surrealist είπε...

Νομίζω ναι - εθίζει, εκτός και πριν ο συνεντευξιαζόμενος, παρέα με ακόμα έναν συνεντευξιαζόμενο, καταναλώσουν τσίπουρα, τότε ουδένας κίνδυνος εθισμού υπάρχει :}

Καλό απόγευμα!

Stardustia είπε...

τι χάνω, τι χάνω εδώ κλατω στην Αθήνα...

Γουφ είπε...

ΑΓΑΠΗΤΕ cropper

οπως θες να τα παρουσιάσεις δεν ηταν τιTVσματα αλλα τι-τι-ΒΥΣΜΑΤΑ.

Ανώνυμος είπε...

Α ρε cropper, έπρεπε να είχες βγάλει νωρίτερα ανακοίνωση στον «Περίπατο» να σε δούμε. Όχι τίποτα άλλο. Έτσι, για να διαπιστώσουμε αν ε κ π ρ ο σ ώ π ε υ σ ε ς καλά τους συν-μπλόγκερς.

lucy είπε...

ontws i antithesi tou asprou-maurou.. koryfaia stigmh
na 'sai kala :))

Σαλούβαρδος είπε...

O cropper έχει κλειστεί στο δωμάτιό του και φοβάται να βγει. Βλέπει παντού κάμερες να τον κυνηγούν.
Ως εκ τούτου, με εξουσιοδότησε να σας ευχαριστήσω για τα σχόλια κι ας μην τον βοηθάτε να ξεχάσει!

--Angelab23,

Οι μόνοι πολέμιοι και αντιμπλογκεράδες ήμασταν εμείς. Υπήρχε ένα γλυκερό και αβάσταχτο κλίμα συναίνεσης και αποδοχής. Μόνη στιγμή διαφωνίας με οτιδήποτε λέγαμε ήταν το θέμα της ανωνυμίας στα μπλόγκια.

--Πετεφρή,

Σ’ άρεσε η αντίθεση των τριχών, ε; Εμένα πάλι δεν μ’ άρεσε τίποτα.

--Αλ. Ζήβα,

Είναι η δεύτερη -αν δεν απατώμαι- φορά, που χαίρομαι τον ουσιαστικό σχολιασμό σου. Ευχαριστώ πολύ. Θα περάσω ν’ ακούσω τη σιωπή σου.

--Surrealist,

Σίγουρα τα τσίπουρα είναι απαραίτητα. Τόσο πριν όσο και μετά.

--Stadustia,

Τα τσίπουρα εννοείς κι εσύ, ε;

--Drιιιίν Γουφώ,

Je n'ai pas des opinions divergentes, mon compére.


--Αργοναυτάρα,

Δουλευόμαστε τώρα;

--Elen,

Τελικά, έχετε δίκιο, εσύ κι ο Πετεφρής. Μόνο αυτή και μερικές άλλες αντιθέσεις άξιζαν.

Stardustia είπε...

@ σαλούβαρδο:
εννοείται!!!

Όποτε ανεβαίνω Βόλο, έχω τους θειούς μου που με τρέχουνε για "Παυλάκια", όπως λένε εκείνοι τα μικρά μπουκαλάκια με τους μεζέδες...

και τώρα που το σκέφτομαι... έχω πολύ καιρό να ανέβω...

ΥΓ Πες του cropper ότι ακόμη κι αν βγήκε στην TV... τον αγαπάμε...
;-)

ναυτίλος είπε...

Όλα ωραία μας τα περιέγραψες αλλά ούτε μια κουβέντα για την κυρία Ελίζα ...πώς ήταν , μία περιγραφή ρε παιδί μου ...μόνο φωνή και τίποτα άλλο ...

ange-ta είπε...

Ακούς "χαλβάδιαζα τη δημοσιογράφο"

Εγω πάντως χαλβάδιαζα τα τσίπουρα.

Παραλία και τσίπουρα.......
Ζωή με Ζήτα Κεφαλαίο που λέει και η Αμπθα

Ανέστης Μ. είπε...

Ωραίο το βιντεάκι, γελάσαμε βραδιάτικο. Άντε πάντα τέτοια.
Καληνύχτα.

Surrealist είπε...

Ευχαριστώ!

"Προσπάθησε να πει κάτι γλυκό, αλλά η γλώσσα του κρεμόταν στο στόμα του, όπως ένα σάπιο φρούτο απ' το κλαδί, και η καρδιά του ήταν ένα παράθυρο, μπογιατισμένο μαύρο." (Bernard Malamud)

π ε ρ ί π α τ ο ς (αρχείο):

φρέσκα σχόλια:

Widget by ReviewOfWeb