νόμιζα πήγες στην Τεύθιδα κι ανέβηκα τον Λούσιο. σ' είδα θαρρώ μωρό γυμνό που έλουζαν οι νύμφες κι ανύμφευτος χωρίς εσώψυχα κολύμπησα κοντά σου
νόμιζα ήμουν ο Δίας. νόμιζα ήσουν εσύ ...
νόμιζα ήμουν ο Δίας. νόμιζα ήσουν εσύ ...
όχι, δεν ήμουν. ούτε κι εσύ
~~~
μα κάτι μου λέει πως πλησιάζουμε. κάτι μου λέει θα συναντηθούμε στο χείλος του γκρεμού
θα ισορροπούμε
κι αν όχι
μέσα στο ίδιο τον γκρεμό του ονείρου της παρεξήγησης των άλλων φασμάτων
του ονείρου της παρεξήγησης των δικών μας πταισμάτων θα βυθιστούμε
στην
ορεινή Αρκαδία
στην
ορεινή Ναυπακτία
στην
ορεινή Φαντασία
δεν μπορεί,
κάπου θα διπλωθούμε
θα ισορροπούμε
κι αν όχι
μέσα στο ίδιο τον γκρεμό του ονείρου της παρεξήγησης των άλλων φασμάτων
του ονείρου της παρεξήγησης των δικών μας πταισμάτων θα βυθιστούμε
στην
ορεινή Αρκαδία
στην
ορεινή Ναυπακτία
στην
ορεινή Φαντασία
δεν μπορεί,
κάπου θα διπλωθούμε