... Τί είναι, όμως, ο εαυτός;
Είναι η επιτομή όλων όσα θυμόμαστε.
Γι' αυτό και το τρομακτικό στον θάνατο
δεν είναι η απώλεια του μέλλοντος,
αλλά η απώλεια του παρελθόντος.
Η λήθη είναι μια μορφή θανάτου,
παρούσα στη ζωή ...

[Μίλαν Κούντερα]
__________________________________________________

Πέμπτη, Οκτωβρίου 11, 2007

πώς να σου γράψω


~~~
πώς να σου γράψω ευχαριστώ
από τα βάθη της καρδιάς μου
και πώς να γράψω ευχαριστώ
για λόγους τυπικούς

~

πώς να σου γράψω αδιαφορώ
και να σε κάνω να πονέσεις
και πώς να γράψω αδιαφορώ
για κάποιων άλλων σχέσεις

~

να μ’ έβλεπες, τουλάχιστον, να μ’ έβλεπες

~
~~

θα ’θελα να ’ταν ζωγραφιές
με χρώματα οι λέξεις
αχ και να ήταν μουσικές
τα λόγια στο χαρτί

~

με πινελιές να πω αγάπη μου
σε σένα και στους άλλους
να ξεχωρίζουν της καρδιάς
τα λόγια απ’ του μυαλού

~
~~

τώρα σου γράφω – κι ούτε κάν,
πληκτρολογώ, πιέζω, -
χωρίς το χέρι τρέμουλο
να φέρνει στη γραφή

~

χωρίς ταλέντο ποιητή,
χωρίς ουράνια τόξα
να ζωντανέψω, πες μου πώς,
αισθήματα παλιά

~

να μ’ έβλεπες, τουλάχιστον, ας μ’ έβλεπες

~~~
~~
~
"Προσπάθησε να πει κάτι γλυκό, αλλά η γλώσσα του κρεμόταν στο στόμα του, όπως ένα σάπιο φρούτο απ' το κλαδί, και η καρδιά του ήταν ένα παράθυρο, μπογιατισμένο μαύρο." (Bernard Malamud)

π ε ρ ί π α τ ο ς (αρχείο):

φρέσκα σχόλια:

Widget by ReviewOfWeb